Kerst en oud/nieuw in Purley

Zaterdag 26 december 2015

Op uitnodiging van onze vriendin Beryl zijn we op weg naar Purley voor een weekje Engeland.

Vertrektijd van het vliegtuig is om 15.25 uur en Floor Out heeft ons aangeboden om ons naar Schiphol te brengen. Van te voren hebben we onze instapkaarten al uitgeprint en zodoende kunnen we meteen door lopen naar de Douane.

We zijn lekker vroeg en kunnen nog wat rond wandelen voordat we naar de gate gaan.

Een lekker broodje erbij en dan op naar de gate. On ze vlucht is op de D-pier, dus nog even een stukje wandelen.

Het is altijd een fascinerend gezicht de drukte op het vliegveld.

 

Het toestel dat ons naar Gatwick gaat brengen is inmiddels aan gekomen,  de passagiers kunnen er uit, de schoonmakers erin en eruit, en daarna is gereed voor de passagiers om aan de reis te beginnen.

Aangekomen op Gatwick Airport worden we naar bussen gedirigeerd. Dit heeft te maken dat we geen directe spoorverbinding  hebben met Purley. Met vervangend vervoer – touringcar – zijn we naar East Grinstead gereden en vandaar uit met de trein naar East Croydon. Bij het station stond Beryl ons op te wachten om ons naar haar huis in Purley te rijden. Normaliter is het een half uurtje vanaf Gatwick naar Purley, maar met de bus, trein en de auto was het anderhalf uur. Maar ja, met de bus zie je ook nog wat van de omgeving.

Dit zijn de voorbereidende werkzaamheden voor het vervangen van de rails en systemen. Het geheel staat gepland op 4 januari 2016 dat de treinen weer moeten rijden.

Is een gedeelte wat ze hebben moeten uitstellen tot een latere datum en dat het vervangen van een brug op de route. De grote kranen stonden klaar om met het werk te beginnen, echter door de harde wind is deze klus afgeblazen.

Zondag 27 december 2015

Vandaag komen de meeste kinderen en kleinkinderen van Beryl. De Dining room (eetkamer) wordt dan klaargezet om te zorgen dat eenieder kan zitten en van het eten kan genieten. Hoogtepunt van het feest is het flamberen van de Christmas pudding.

Na afloop is het bij de familie Gascoigne de gewoonte dat er quiz  gedaan wordt. De vragen gaan dan over algemene kennis en er waren ook een vragen over Nederland. Bijv. wat is de hoofdstad van Nederland. Ook in Engeland gaat men overwegend ervan uit dat daar waar de regering zit, dat Den Haag dan ook de hoofdstad is. Gelukkig hebben we dat recht kunnen trekken.

 

Tot slot ter herinnering van deze gezellige avond een ‘groeps selfie’.

 

Maandag 28 december 2015

Na een gezamenlijk ontbijt gaan de kinderen en kleinkinderen huiswaarts en blijven we met z’n drieën over om er een relaxte dag van te maken.

Dinsdag 29 december 2015

Beryl neemt ons vandaag mee naar Standen House in East Grinstead.  Standen House is gebouwd als een landhuis voor een vooraanstaande advocaat  in 1894.

Tegenwoordig is het in handen van de Engelse National Trust, een organisatie die vergelijkbaar is met monumentenzorg. In het huis is tot 3 januari 2016 een tentoonstelling te zien van de kerst door de jaren heen.

Dit zou dan een kerstboom uit de jaren vijftig kunnen zijn. Standen House was ook één van de eerste huizen die voorzien waren van elektriciteit. Vandaar dan ook de elektrische verlichting in de boom.

 

In de serre staat deze lidcactus prachtig in bloei.

De gedekte tafel in de eetkamer met daarbij de traditionele Christmas crackers en voor iedere gast een presentje.

De hal met de trap is eveneens betrokken bij de kerstversiering.

 

 

In het huis, waar het net lijkt alsof de bewoners er nog wonen, vindt je meubels en onder andere een wastobbe waarin de kinderen, in de kamer voor de open haard werden gewassen.

Alleen deze is een stuk ouder en luxer dan die waar wij in werden gewassen.

 

 

 Ook in de slaapkamer is het kerstgevoel duidelijk aanwezig.

Met medewerking van de leerlingen van de basisschool, Meads Primary School Grimstead, is boom versierd met zelf gemaakte kerstboompjes als decoratie. Het boompjes in het midden is gemaakt door de oudste dochter van Peter Gascoigne en zijn vrouw. Ergo de kleindochter van Beryl.

 

 

Een gedeelte van het huis ondergaat een renovatie. In dit gedeelte is in de slaapkamer van  Amy te zien dat de meubelen voorzien zijn beschermende lakens.

In sommige gevallen worden landhuizen, zoals Standen House, geschonken aan de National Trust. In uitzonderlijke gevallen zijn ze daar echter n iet zo blij mee, want dat betekend dat er veel achterstallig onderhoud aanwezig is. De National Trust is een charitatieve instelling zonder overheidssubsidie. Hun inkomsten bestaat gedeeltelijk uit het heffen van toegang tot de historische gebouwen en parken. Voorst kun je daar lid van worden. Een jaar lidmaatschap kost  £ 60,00 per jaar en voor een echtpaar £ 99,00 per jaar.  Voor deze bijdragen kun je onbeperkt toegang krijgen tot over 500 speciale plaatsen, vrij parkeren, drie keer per jaar een blad met wetenswaardigheden over de National Trust en regelmatig nieuwsbrieven van de organisatie.

Een toepasselijke spreuk op het haardscherm.

 

Een oude radio en een Sony Triniton kleuren tv. Een voor die tijd, eind 1960, iets bijzonders in een gezin.

En hier werden dan de lekkerste maaltijd op bereid.

Een kijkje in de keuken. Het is net alsof de bedienden even zijn weggelopen.

Er bevindt zich bij het Standen House ook een mooie tuin, maar deze was door het drassige weer niet toegankelijk voor het publiek.

Verbonden aan het huis was tevens een restaurant  in de setting van een schuur. Daar hebben we de lunch gebruikt en na de lunch zijn we op visite bij Peter gegaan. Deze woont in een kleine cottage niet zo ver van Standen House.

Woensdag 30 december 2015

Vanavond gaan we uit eten. Beryl heeft gekozen voor de Horseshoe in Warlington.  Ongeveer 15 minuten rijden van Beryl’s huis. De Horseshoe maakt deel uit van een groep cateraars de Baronspubs.  En zij hanteren een Baron’s Diner Card systeem. Beryl is in het bezit van zo’n kaart en als je die toont krijg je 30 % korting op het diner. Heerlijk gegeten, plezierige bediening, kortom een gezellige avond. Dit ter gelegenheid van ons bezoek aan Beryl.

Donderdag 31 december 2015

De laatste dag van 2015. We zijn voor een etentje uitgenodigd door Peter Rose, een buurman van Beryl. Peter Rose heeft een Nederlandse moeder en hij spreekt nog een beetje Nederlands. Heeft een ietwat bijzondere hobby. Hij bouwt in z’n voorkamer pijporgels. Het zijn niet zo maar pijporgels, maar kerkorgels in klein formaat. Zijn inspiratie komt voort uit Arp Schnitger orgelbouwer.  Arp Schnitger geboren 2 juli 1648, overleden 28 juli 1719 was een Duitse orgelbouwer die zo beroemd was dat hij wel eens 'de Stradivarius onder de orgel-bouwers' is genoemd.  

Voor dat we aan tafel gingen gaf Peter ons een privé concert op het orgel. Hij gaf ons ook uitleg wat het bouwen van een orgel met zich mee brengt. Als er een koper is of het orgel wordt uitgeleend voor een concert, dan moet helemaal uit elkaar worden gehaald en opnieuw in elkaar worden gezet. Het orgel is er op gemaakt dat het gemakkelijk in- en uit elkaar kan. 

 

Peter Rose had nog een leuke verrassing voor mij. Ik kreeg een flesje Glenfiddich Whiskey 18 jaar oud, small batch reserve. Dit flesje in cadeauverpakking krijgt een mooi plaatsje in onze kast.

Na het diner zijn we nog even voor een drankje gebleven en daarna zijn we weer naar Beryl’s huis gegaan om daar met z’n drieën oud en nieuw te vieren. Onze ervaring is dat oud en nieuw in Engeland niet zo uitbundig gevierd wordt, zoals bij ons met bijvoorbeeld oliebollen en appelflappen. Een rustig avondje bij de televisie en rond twaalf uur het vuurwerk in Londen.

 

Vrijdag 1 januari 2016

Nieuwjaarsdag 2016. Vandaag gaan we naar Woodcote Green Garden Centre en nurseries. Een groot tuincentrum in de buurt van Purley. Zij verkopen van planten tot boeken, speelgoed, tuinmeubelen, huishoudartikelen geënt op het koken. 

Kortom alles wat met vrije tijd in en om de tuin te maken heeft.

Beryl heeft daar afgesproken in het cafe Terrace Coffe Shop van het tuincentrum met de vroegere eigenaar van de koffieshop Nino in de hoofdstraat in Purley, James en z’n vrouw.  Zij hebben de kjoffieshop Nino verkocht en genieten nu van hun pensioen. We hebben daar een heerlijke lunch gebruikt en zijn daarna door het tuincentrum gewandeld. 

Het tuincentrum was nog geheel in kerststijl. Om een indruk te krijgen heb ik wat foto’s genomen.

 

Toch wel verrassend om door dit tuincentrum te lopen en weer nieuwe dingen te ontdekken.

En dan is het weer tijd om huiswaarts te keren.

’s Middags kwamen Beryl’s zoon Michael en z’n vrouw Lesley nog even aanwippen.

Nog even doorgenomen hoe de terugreis gaat worden.

Beryl zou met ons meegaan tot aan East Croydon, want zij stapt dan op de trein naar het huis van Steven en zijn vrouw. Zij zijn kort geleden verhuisd naar het midden van Engeland en gaat daar het weekend doorbrengen. Wij nemen dan de trein naar East Grinstead om vandaar uit, met de bus, naar Gatwick af te reizen.  In eerste instantie zouden we dan in Purley op de bus stappen die ons naar East Croydon zou brengen. Maar deze plannerij bleek niet noodzakelijk, Michael bood Beryl en ons beide aan naar om ons naar East Croydon te brengen, zodoende hoefde dan Beryl niet al die moeite te doen om van de bus in- en uit te stappen. Volgende week immers moet zij naar het ziekenhuis om aan haar knie te worden geholpen.

Zaterdag 2 januari 2016

De koffers zijn gepakt, ontbeten en dan nog even Purley in voor een bakkie. Thuis gekomen brengen we de tijd door om te proberen de puzzel van Beryl af te maken. Rond 1 uur staat Michael voor de deur om ons naar East Croydon te brengen.

De trein brengt ons naar East Grinstead om daarna met luxe touringcar naar station Gatwick te rijden. Dan is het nog met shuttle naar het vliegveld om dan de hobbels met grenscontrole en douane te nemen. Ook daar komen we goed doorheen.  Nu is het wachten op de aankondiging welke gate wij moeten hebben om aan boord van het vliegtuig te gaan. Ondertussen krijgen we wel trek om iets te eten. Op de eerste verdieping zijn er eettentjes te kust en te keur. Met een broodje en wat te drinken zijn wij weer gesteld.

Ons vliegtuig vertrekt om tien over half zes. De stoelen hadden we al eerder besproken. We moeten nog zo’n 10 minuten lopen om bij de gate te komen. En even later zitten we in het vliegtuig en gaan we richting Schiphol. 

Door het tijdsverschil komen we rond acht uur ’s avonds aan. Het tijdsverschil tussen vertrek en aankomst is één uur, we vetrekken op Engelse tijd en komen aan op Nederlandse tijd.

 

In de aankomsthal stond Irene en Melana ons op te wachten om ons naar huis te brengen. 

En dat is tevens het einde van ons weekje naar Beryl. We hebben er erg van genoten. En nu maar uitkijken naar ons volgende tripje. Wanneer en waar naar toe is nog onduidelijk, maar verrassingen zijn altijd mogelijk.