Vrijdag middag 18 juli 2014.
Van Beryl hebben we een uitnodiging gekregen om op zaterdag 19 juli haar tachtigste verjaardag te vieren. Van deze uitnodiging hebben wij natuurlijk graag gebruik willen maken. Via internet hebben we een vlucht van Schiphol naar London Gatwick geboekt. Vanaf de luchthaven Gatwick gaat er een rechtstreekse trein naar Purley. Middels het fenomeen internet hebben we ook de treinkaartjes kunnen regelen.
Onze vlucht stond geboekt om 14..00 uur en wij waren erg blij dat Geert ons heeft aangeboden om ons naar Schiphol te brengen. Eindelijk op Schiphol aangekomen moestern we nog twee hobbels nemen eer we naar de gate konden. Ten eerste bleken onze koffers, als handbagage, niet die maten te hebben zoals voorgeschreven. Nog even gauw twee nieuwe koffertjes gescoord, de inhoud van de oude korrs in de nieuwe. Nog geprobeert de oude koffers in een bagagekluis te krijgen, maar om een of andere reden werkte dat niet. Dan maar in een kluis die niet op slot wilde. Ook bleek dat de tickets niet overeen kwamen met de voornamen. Waarschijnlijk heb bij het boeken er over heen gelezen, maar de voornamen dienen gelijk te zijn met welke zijn vermeld in onze paspoorten. Die van Gea moest omgezet worden naar Geesje. Met die van mij waren ze tevreden met Peter in plaats van Pieter. Zo gezegd, zo gedaan.
Bij de paspoortcontrole konden gebruiken maken van een nieuwe machine die de paspoorten uitleest.
Heel makkelijk. Paspoort gedeelte waar de foto zit in het apparaat leggen. Deze scant de gegevens en je kan daarna zo doorlopen. Niet vergeten je paspoort weer mee te nemen!
Op weg naar de gate. Het is ongeveer tien minuten lopen, Maar we waren op tijd. Met een minute of tien konden we al inchecken en ons aan boord van het vliegtuig begeven.
Op zich is het aan afstand van niks, voor je het weet sta je weer aan de grond. Gatwick Airport is na Heatrow Airport de grootste luchthaven van het Verenigd Koninkrijk.
Vanaf Gatwick Airport gaat er een shuttle naar het treinstation van Gatwick Airport.
Aangekomen op het station, konden we meteen instappen in de trein die ons naar Purley zal brengen.
En zo kwamen we, eerder dan gepland in Purley aan. Onderweg hadden we al naar Beryl gebeld dat we onderweg in de trein zaten en zij wachtte ons al op bij het station.
In de tuin hadden de zoons van Beryl al twee grote partytenten opgezet.
Voor de zaterdag zag de weersverwachting er niet goed uit. Vrijdag op zaterdag was er een enorme onweersbui. Maar zaterdagochtend brak de zon door en deze bleef z'n uiterste best doen om het feest te doen slagen.
Ruim 60 gasten zorgden voor een onvergetelijke dag voor Beryl. Dit zijn ook van die gelegenheden dat haar dochter en zes zonen bij elkaar kunnen zijn.
Dat het weer in zuid engeland kan omslaan hebben we zondag gemerkt.
Omdat Beryl maandag andere verplichtingen had, zijn wij met de trein naar Croydon gegaan. Croydon is een voorstad van zuid-Londen. Het heeft verschillende grote shopping centra. Eén daarvan is de The Whitgift Shopping Centre.
Vanaf het station van Purley, dat overigens dateert van 1898, zijn we op weg naar Croydon. De trein brengt ons in korte tijd op de plaats van bestemming. Niet ver van het station is de Shopping Centre.
In het winkelcentrum is een diversietijd aan winkels te vinden, maar ook hier zie je dat de crisis heeft toegeslagen. Een aantal winkels hebben het niet overleefd en de leegstand is daar het resultaat van. Een aantal winkels zijn veranderd in Outlet-shops.
Niet alleen in Nederland is het punniken met elastiekjes een rage, ook in de UK kent het zijn weerga niet. Zo is er midden in het winkelcentrum een stalletje met alleen maar Looms en bijbehorende artikelen.
Na wat rond slenteren werd het zo zoetjes aan tijd voor de lunch.
Dit is de kaart van het oude gedeelte van Croydon. In dat gedeelte is ook de Surrey Street Market.
Deze markt draait voornamelijk op verkoop van groente en fruit.
Croydon kent ook een tramnet. Het geeft een goed alternatief voor de gebieden die slechts toegankelijk zijn voor voetgangers.
In de winkelstraten is het gezellig druk.
Bovenstaande beelden geven een indruk van het oude stadscentrum van Croydon. De geschiedenis van Croydon gaat terug naar rond het jaar 800 na Christus. In 1276 werd er vergunning verleend om in Surreystreet een markt te houden. Croydon maakt deel uit van het Greater London Borough. Een voorstad van Londen.
Na genoten te hebben van Croydon én het mooie weer wordt het tijd om het station weer op te zoeken om terug te keren naar Purley.
Terug in Purley zijn we naar Nino gegaan. Nino is een Italiaanse koffieshop dat gerund werd door James, van origine chinese afkomst. Hij heeft besloten dat het tijd wordt om van zijn pensioen te genieten.
En zo is ook deze dag weer voorbij.
Dinsdagmorgen na het ontbijt gaan Beryl en wij naar Woodcote Green Garden Centre in Wallington, niet ver van Purley. Zij beschikken over een uitgebreide Terrras koffieshop. Gea en ik kijken, voordat we Beryl in de koffieshop opzoeken, nog even rond in het tuincentrum.
Terug naar huis halen we koffers op en voordat we naar het station gaan gaan we nog even bij James langs in de koffieshop Nino om daar de lunch te gebruiken.
Nog even een foto maken met Beryl, James en Gea. James is er nog een paar dagen om de nieuwe eigenaar in te werken.
Het klokje tikt door en we moeten de trein naar het vliegveld halen. Dus tijd om afscheid te nemen van Beryl te nemen en haar te bedanken voor de geweldige tijd die we hadden het afgelopen weekend.
Zonder problemen zijn we weer op de Hollandse bodem. Nog even gekeken of onze koffers in de kluis stonden, maar dat was niet het geval. In de vertrekhal hebben we Geert gebeld en afgesproken dat we bij de vertrekhal 1 staan om hem op te wachten.
En zo is ons lange weekend weer ten einde gekomen. We hebben er met volle teugen van genoten en hopen dat we over een niet te lange tijd weer te gast mogen zijn bij Beryl.
