Op weg naar Tasmanie - 13 februari 2012

Update - In Tasmanie een Dongel gekocht, echter met het instaleren kregen we een fout-melding dat het programma niet geinstalleerd kan worden. Gelukkig kunnen we gebruik maken van de laptop van Gerard en Dineke.

Maandag 13 februari gaat om 4 uur de wekker. We willen ongeveer twee uur voor vertrek op Schiphol staan. Floor staat rond vijf uur voor onze deur om ons naar Schiphol te brengen Gelukkig zijn de wegen goed begaanbaar. Te bedenken dat zondag de Velsertunnel, de A9 en de Schipholtunnel, afslag luchthaven was afgesloten.

De koffers staan klaar en worden op Schiphol ingecheckt. We hadden van te voren voor de vlucht met British Airways de stoelen geboekt. Alleen voor de vlucht met Qantas lukte dat niet. Achteraf, bij het inchecken op Schiphol, bleek dat je wel kunt inchecken, maar dat de Boarding Pass printen op problemen stuikt. Bij inchecken wordt meteen ook de Boarding Pass voor de vlucht met Qantas geregeld. Bij benadering hebben we twee stoelen niet ver van de plek die we thuis uitkozen, gekregen. Ook aan het raam. Wonder boven wonder worden ook de twee kleine koffers als handbagage geaccepteerd. Mensen maken zich vaak druk om dingen die naderhand gewoon meevallen.

Buiten dat het nog donker was op Schiphol, was het ook druilerig. In het vliegtuig is de beenruimte in ieder geval beter als met de vlucht van EasyJet. Ook de techniek is met z’n tijd meegegaan. We konden aan boord de route tot aan Heathrow Airport volgen. Ook dat hij een extra rondje heeft gevlogen, omdat de vluchtleiding nog geen akkoord had gegeven om te landen.

Maar de piloot heeft het vliegtuig veilig aan de grond gezet en wij konden onze weg vervolgen naar de Security-check.

Gea haar koffer en spullen gingen probleemloos door de scan en later met een ioniseringsscan. Toen waren mijn koffer en spullen aan de beurt. Bij de ioniseringsscan ging het apparaat af en werd de koffer met inhoud aan een onderzoek onderworden. Wat bleek de ioniseringsscan had op het handvat sporen van een - wat zij ons vertelde - explosief middel gevonden. Bij navraag door de beveiligingsmedewerker, stuitte hij bij mij op het gebruik van harttabletjes. Ik had die ochtend mijn medicatie ingenomen en daarbij ook het harttabletje. Daar trek je geen handschoenen bij aan. De stof, of datgene wat op je hand achterblijft, komt dan in aanraking met het handvat van de kleine koffer en wordt vervolgens gedetecteerd door het apparaat. Even te hebben gegoogeld, blijkt tevens dat het apparaat ook op drugs reageerd. Na de koffer weer ingepakt te hebben, konden we onze weg vervolgen naar de terminal van Qantas.

De aankomstterminal van British Airways en de vertrekterminal van Qantas liggen een eind uit elkaar, zodat die verbinding met bussen onderhouden worden. Hier gaat de overstap probleemloos.

Ondertussen kregen we een sms van Floor dat Schiphol afgesloten is geweest, doordat er een bommelding was geweest. We hebben dat naderhand kunnen lezen via het internet.

Voor het overstappen hebben we genoeg tijd over om bij de winkeltjes te kijken en een broodje te eten. Die tijdsspanne hebben we ook gebruikt om Beryl nog even te bellen.

Op het overzichtbord wordt aangegeven dat we naar vertrekpier van Qantas kunnen gaan. Het vliegtuig staat al aan de slurf, het wachten is op het personeel. Vanuit de gate kunnen we de vliegtuigen zien opstijgen, wat eigenlijk wel een leuk gezicht is.

In het vliegtuig is de beenruimte net als in de kleinere Airbus van British Airways, maar dat mag de pret niet drukken. Ook hier zijn ze verder met de techniek en kunnen de verrichtingen van de bemanning, middels een webcam op de staart, op het scherm voor ons volgen. Ook de positie van het vliegtuig is daarop te volgen. Op Heathrow moesten we tot 12 uur onze tijd wachten. Het vliegtuig naar Singapore is met vertraging vertrokken. Het was zo rustig vanaf Amsterdam naar Londen en zo vol was het vliegtuig naar Singapore, wat uiteindelijk als eindbestemming Sydney had.

Een tweetal slurven zijn aangesloten op het vliegtuig, één voor de 1^e klas en daarachter voor de business en economic klas. 

De koffers worden ingeladen en spoedig zullen we een sein krijgen dat we aan boord kunnen gaan.

We hadden een raampje bij het raam, dit was ook de plaats die we als eerste gereserveerd hadden op het internet. Dus toch gelukt!

De man naast ons zei geen woord en had het druk met het kijken naar films. De ruimte die je hebt in zo’n groot vliegtuig valt erg tegen. De verzorging is prima, voldoende eten en drinken plus de hapjes de we hebben gekregen.

Op een gegeven moment zijn de lichten aan boord gedoofd, zodat je de gelegenheid krijgt om te slapen. Helaas blijkt dat een crime. Het slapen wordt enerzijds bemoeilijkt door de enorme ruis in het vliegtuig en het geloop van passagiers en crew.

Aan boord kon je middels een dvd-scherm films bekijken, luisteren naar muziek en wat wij toch het leukst vonden was de webcam op de staart van het vliegtuig. Tevens werd de mogelijk geboden om het vliegtuig op de kaart te volgen en de vluchtgegevens  werden dan ook steeds aangepast.

Na vele uren is dan eindelijk de luchthaven van Singapore in zicht. Nog drie uur en we zijn in Singapore.

Voordat het vliegtuig ging landen hebben we nog een ontbijt– scrambled egg en bacon – gekregen aan boord. Dus met een volle buik op weg naar het hotel.