De temperatuur vandaag:
Vandaag zijn we in Dalen
De molen De Bente is een heel ander verhaal. Molen De Bente heeft ook een winkel, welke gelijk is aan de Molen de Sandhaas in Santpoort.
Een stukje geschiedenis
De Fransen hielden de vesting Coevorden bezet en deden van daaruit uitvallen
naar omliggende plaatsen .Op 15 december 1813 drongen ze ondanks de
heldhaftige tegenstand van het Daler landweerkorps in De Bente door en
staken de als uitkijkpost gebruikte molen in brand.
De molen is in 1814 herbouwd. Vanaf die tijd is de molen steeds door windkracht in bedrijf geweest voor het malen van allerlei granen tot meelproducten.
Enkele eigenaren waren : Van den Berg, G. J. Oldenkamp en K. Arends.Een dochter van deze Arends trouwde met een J. Hidding te Wachtum, die bij zijn schoonvader ging werken en later de molen van zijn schoonvader kocht.
De latere zoon van die J. Hidding Gert Jan nam de molen als bedrijf over maar kwam in een andere tijd terecht, zodat de windenergie van lieverlede vervangen werd door een stoommachine/dieselmotor en uiteindelijk een electromotor. Zodoende verloor de molen in 1944 twee wieken en in 1957 gingen de anderen 2 wieken er ook af.De stelling en het hele binnenwerk verdwenen ook om plaats te maken voor silo's en allerlei machines die veevoeders maakten en dat alles machinaal.
In 1975 werd de molen verkocht aan de gemeente Dalen en in 1976 werd de molen in opdracht van de gemeente Dalen gerestaureerd door molenmaker J. D. Medendorp uit Zuid-Laren. Er werden nieuwe wieken aan de molen gemaakt ( middenstuk van staal en de rest van hout). Een nieuwe kap op het oude onderstuk uit 1814 gezet, nieuwe zolders werden er in gezet, nieuw riet werd er aan gemaakt, een koppel stenen kwam erin en alle binnenwielen werden er in gezet afkomstig uit een gesloopte molen uit Noord- Duitsland ( GroBheide in de buurt van Aurich)
uit 1895. De gietijzeren as die bovenin ligt en waaraan de wieken buiten zijn aangebracht komt uit de gesloopte molen van Koekange in Drenthe en is gegoten in 1866 bij de firma van
Enthoven te Den Haag no. 447. De molen was alleen maar gerestaureerd voor het behoud en jammer genoeg stond hij na de restauratie weer tot 1994 stil.
In 1994 gaat molenaar Hans Petit de molen huren van de gemeente om daadwerkelijk de molen te gebruiken als maalwerktuig, maar ook om allerlei mensen te laten zien hoe zo'n molen echt werkt. Daartoe heeft molenaar Hans Petit een heel plan opgesteld en er is ook door de gemeente en door molenaar Hans Petit geinvesteerd om dit mogelijk te maken.
Molenaar Hans Petit en zijn gezin en enkele collega's hebben in ongeveer 3 jaar dit verwezenlijkt. Uiteraard zijn er in het huurcontract garanties ingebouwd om de windvang voor het werken met de molen te behouden , hoge gebouwen of bomen in de buurt van de molen mogen niet neergezet worden. Verder is er een parkeerterrein voor de bezoekers bij gekomen.
De inrichting van de molen is dan ook volledig aangepast. Er zijn drie koppels stenen in bedrijf die gangbare granen, biologische granen en anderzijds GLUTENVRIJE producten vermalen. Alles totaal gescheiden. Voor het meel van elk koppel is er ook een aparte zeefmachine om er bloem van te kunnen maken. Beneden is er ook nog een plet-wals om allerlei vlokken voor de muesli te kunnen maken; maar ook om de vlokken tot meel te kunnen vermalen met minder windkracht.
In 2001 werd er hard gewerkt om de beide zeefmachines de pletwals ook door windkracht ( door de draaiende wieken) te laten werken. Tegelijk werd er nog een derde koppel stenen op windkracht extra gerealiseerd om ook biologische producten te kunnen produceren..
Op dit moment is dit alles gerealiseerd en is er ook een uitgebreide hoeveelheid producten van biologische oorsprong te koop in de molenwinkel.
Er wordt alleen op de windkracht ongeveer 3000 kg per week gemalen; zowel voor grootverbruikers ( bakkers,slagers en restaurants.) als voor mensen die allerlei dingen thuis bakken of gebruiken.
Meer informatie is te vinden op: http://www.molendebente.com/home/
Na dit bezoek zijn we Dalen ingegaan. Na de lunch hebben we nog wat van de omgeving gezien.
Een idyllisch plaatsje, best nog wel eens om terug te komen.
Onze Beppie (Tom-tom) ingesteld op het vermijden van de snelwegen gaan we terug naar de camping.
Iedere keer als we van Borger naar Gasselte rijden, komen we een bomengroep midden in het land tegen. Nu wil ik wel weten waarom die bomen daar staan.
Nu het raadsel is voor onthuld. Een grafheuvel uit de Bronstijd. Ik heb begrepen dat in de toekomst het gehele veld niet bebouwd mag worden.
Terug op de camping kunnen we nog even van het zonnetje genieten op de veranda.
De blauwe lucht, het lijkt wel zomer. Als de zon achter de bomen verdwijnt, wordt het weer wat frisjes en kunnen we helaas niet buiten eten.
