Vakantie in Tasmanie - zaterdag 24 maart 2012

's Morgens naar het winkelcentrum in St.Helens.

Rondgesnuffeld in een 2e handswinkel en in de winkel daarnaast heeft Gea knoopjes gevonden voor de poppenkleerstjes. Gerard heeft daar een lumberjack gekocht. Die wil hij aan als hij gaat vissen.

Bij Banjo's, een bakkerij annex koffiecorner, een bakkie gedaan.

Na de koffiebreak zijn we richting Bay of Fires gegaan. Langs deze bay zijn verschillende inhammen, waarvan je het strand kan opgaan.

In Binalong staat een standbeeld van een meisje in bikini, Serena. Om te kunnen zeggen dat we daar geweest zijn, heeft Gerard een mooie foto van ons drieen gemaakt.

Bij een van deze inhammen was zojuist een sportvisser bezig met zijn boot op een trailer te plaatsen.

Het water is daar heel helder.

Op de steiger staat een bord met daarop de vissen die in deze omgeving gevangen kunnen worden.

Onder aan het bord kun je meten hoe groot de vis is die hebt gevangen.

En wil ter plaatse je vis schoonmaken, dan kan dat op een speciale tafel die op de steiger staat.

De ene inham is nog mooier dan de andere. Je blijft foto's maken.

En je valt van de verbazing in de andere. Zo is het een en al rots en het volgende moment zie een zandstrand.

Er zijn ook wandelroutes uitgezet. Op een bord kun lezen hoelang je over zo'n wandeling kunt doen.

In Binalong Bay gaat Gerard zijn geluk beproeven om te zien of de vissen willen bijten.

De visser op z'n rots.

Het wil niet lukken vandaag, geen vis op het menu. We gaan terug naar de cottage voor de lunch.
Na de lunch gaan we naar een baai waar het zand heel korrelig is. Misschien wil het met de vangst wel lukken. Kijken of het topje niet beweegt. Het weer is ons goed gezind.

Dineke brengt ons rond drie uur terug naar het bungalowpark. Gerard wil nog een paar uur in z'n uppie aan het strand blijven. Op de terugweg komen we een uitzonderlijke brievenbus tegen. Deze willen we opdragen aan Guus Moes.

Gea maakt nog even een foto van een klein vogeltje dat dit bij, nieuwsgierig komt kijken of er iets te eten is. Het is een Wren, een soort mus.

Rond een uur of zes is Gerard terug in de Cottage, helaas geen vis. Dineke maakt ons weer super diner. Het bord Keezen staat klaar om gespeeld te worden. En daarna is het weer tijd om onder wol te kruipen.

Morgen gaan we, via een grote omweg, terug naar Deloraine.

Vakantie in Tasmanie - zondag 25 maart 2012

De temperatuur in St. Helens is 21°C.
Ontbeten, de koffers ingepakt, de auto weer ingeladen, we gaan de terugreis aanvaarden.
Onze eerste stop is, en dat is een traditie voor Gerard en Dineke, een bezoek aan The Shop in the Bush. Een 2e handswinkel die van alles te koop heeft. Ik vind een vingerhoedje voor Gea's verzameling.

Na een tijdje gereden te hebben gaan we in een vallei bij Pyengana, The Pub in the Paddock.

Op het bord aan het begin van de weg, staat "Come and meet our drinking pig."

Voor een kopje koffie stoppen we bij "Holy Cow Café".

Hier is het melken geheel geautomatiseerd. De koeien lopen zelf naar melkmachine en door middel van een chip worden de gegevens uitgelezen en bepaald of de koe wel of niet gemolken wordt. Sensoren helpen de koe toegang te verschaffen tot de melkerij.

De medewerkers van het café maken ook hun eigen produkten van de melk. Diverse soorten kazen etc.
Little Plains Lookout is onze volgende stop. Vanuit de Lookout kun je van de Georges Bay tot Edwards Piek bekijken.

De reis vervolgt zich naar Moorina. Bij Moorina is een begraafplaats met gedenksteen voor de chinese mijnwerkers. Eind 1800 werd in dit gebied tin opgegraven. Veel van het werk werd gedaan door chinezen. Bij de gedenksteen staat ook een oven. In die oven verbranden de chinezen papier om hun doden te eren.

We komen aan in Derby. Bij de toegangsweg is een rotsblok waarop een schildering is aangebracht in de vorm van een vis.

Door de ontdekking van tin is Derby uitgegroeit tot een stad van drieduizend inwoners. In 1929 werd de mijn tijdelijk gesloten doordat een dam in elkaar storten vanwege de hevige regenval. Zo gebeurde het dat huizen van hun fundament werden getild en in het kolkende water de rivier afdreef, terwijl de rook nog uit de schoorstenen kwamen. In de jaren dertig, kort na de heropening van de mijn, viel het doek definitief voor de mijnbouw. De recessie van de vooroorlogse jaren was daar mede debet aan.
Een historisch museum houdt de herinnering aan de jaren levendig. In het museum is een grote videowall opgesteld waar het verhaal van Derby wordt vertoond.

DSCF7329.JPG
Een kleine expositie verteld over de toepassing van tin.

Naast het museum is Derby Schoolhouse Museum.

Hier vinden we een schoollokaal en een uitstalling van gebruiksvoorwerpen uit die tijd.

In het dorp zijn nog enkele huisjes te zien uit de periode van de tinmijnen, maar de meeste zijn niet meer bewoond.

Van Derby gaan we via de snelweg richting Launcheston.
Bij de Sideling Lookout stoppen we even voor het uitzicht én om daar nog wat foto's te nemen.

Bij First Basis in Launceston is een uitkijkpost die over de city kijkt.

Vandaar gaan we nog even langs Adrian en Lana om afscheid te nemen.
Terug naar huis, naar Deloraine.