Muziek en
Cultuurreis Wenen augustus 2016. Deel 4
Dinsdag 16
augustus 2016.
Vandaag
staat een wandeling door de Altstadt in Wenen en ’s middags naar de Wiener
Prater.
we gaan naar de Altstadt voor een ontspannen wandeling door dit
historische centrum langs o.a. de Hofburg, Graben, Stephansdom, Karntner
Strasse etc. Tevens laten we ons verwennen in een beroemd Weens Kaffeehaus met de
Kaffee mit Kuchen'.
De hoofdmoot van onze wandeling is de bezichtiging van de Hofburg.
Dit is ongeveer de route van de vvandeling met de gids.
De hoofdmoot van onze wandeling is de bezichtiging van de Hofburg.
Dit is ongeveer de route van de vvandeling met de gids.
- Albertina Platz – museum
- Albertina Platz
- Jozefs Platz
- Augustina Kirche
- In Der Borg
- Neue Burg
- Michael Platz
- Stall Burg
- Graben
- Stephan Platz
- Dom Gasse
- Mayseder Gasse
- Albertina Platz – Fiaker
Vanaf de Albertina Platz begint onze wandeling in de Altstadt.
Deze trappen leiden tot het Albertina Museum.
Aan de overkant van het Albertina Museum bevindt zich het Mozart Café.
Op
de huidige locatie van het Café Mozart bevond zich eeuwenlang de Civic hospital
huis - een gelegen tussen Lobkowitzplatz, Kärntnerstraße en Gluckgasse
gebouwencomplex - een 1305 door Rudolf III. Begiftigd nonnenklooster en het
ziekenhuis terug. 1783-1790 werd omgezet het
burgerlijke ziekenhuis in een enorme appartementengebouw (10 yards, 20 trappen,
220 appartementen, winkels). De meest prominente
huurders waren Ferdinand Raimund vader, Franz Grillparzer en Johann Emanuel
Schikaneder (librettist van The Magic Flute).
Spreken
van Magic: 3 jaar na de dood van Mozart opende een bepaalde Georg Pöhlein in
civic hospital huis een café. Dit werd overgenomen in 1825 door Simon Corra, die de eerste
klassieke Schanigarten Wenen gebouwd met tafels, stoelen en potplanten hier.
Maakte in 1840 een Neuübernahme: De koffie was vanaf
dan op de naam van de nieuwe eigenaar - namelijk Café Katzmayer - en was een
ontmoetingsplaats voor journalisten, acteurs en schrijvers.
Het plein wordt gedomineerd door het standbeeld van keizer Jozef II.
Via de Augustinastrasse
komen we bij de Josefs Platz.
Josefsplatz is een openbaar plein
gelegen aan de Hofburg in Wenen, Oostenrijk. Vernoemd
naar keizer Jozef II , wordt Josefsplatz beschouwd als een van de mooiste
hofjes in Wenen.Het plein wordt gedomineerd door het standbeeld van keizer Jozef II.
Beeldengroep op het Nationaal Bibliotheek.
Augustinerkirche. Hier, aan de Josefsplatz, trouwde keizerin Maria Theresia met Franz Stefan van Lotharingen, keizer Franz Joseph met zijn Sisi, kroonprins Rudolf met prinses Stephanie en zelfs de Franse keizer Napoleon trouwde hier met zijn Marie Louise. Je kunt hier het grafmonument van aartshertogin Marie Christine, een werk van Antonio Canova bekijken, alsook de gotische Georg-kapel (gebouwd in 1337, toegankelijk via de Loreto-kapel). In het godshuis bevindt zich de zoge-naamde ‚Herzgruft’ of hartenkelder, waar in zilveren urnen de harten van 54 Habsburgers bewaart worden.
Het mooiste grafmonument in de Augustinerkirche is dat van aartshertogin
Maria Christine, de lievelingsdochter van Maria Theresia, gestorven in 1815.
Zij was de echtgenote van hertog Albert van Saksen-Teschen, gouverneur van de
Oostenrijkse Nederlanden. Het grafmonument van aartshertogin Maria Christine is
een meesterwerk van de Italiaanse beeldhouwer Canova, die hieraan vier jaar
heeft gewerkt. Toen men Napoleon vroeg, wat hij uit Wenen het liefste zou
willen meenemen naar Parijs, antwoordde de keizer: "Slot Schönbrunn
Klosterneuburg en het grafmonument van Maria Christine!"
Aan het Schweitserhof bevind zich o.a. de
Hofburgkapelle.
Deze oudste kasteel in de vorm van een vierkant gelijk is aan de huidige Schweizerhof. Er zijn ook de Gothic (in de 15e eeuw herbouwd) Hofburgkapelle en de geestelijkheid en de seculiere Treasury (beiden behoren administratief tot het Kunst-historisches Museum ), waar in de laatste, onder meer, het insigne van het Heilige Roomse Rijk ( Reichskleinodien ) en het Rijk van Oostenrijk worden gehouden , De Hofmusikkapelle is er gevestigd. Dit Schweizerhof was de tijd van Keizer Karel V door zijn broer, het Heilige Roomse Koning Ferdinand (1558 Keizer Ferdinand I ) in Renaissance stijl herbouwt. Vooral bekend is de rood-zwarte Zwitserse Poort, waarop de titel van keizer Ferdinand I. opgesomd en het insigne van de niet-geweven Orde klaar zijn. Deze doelstelling opgenomen schilderij van Pietro Ferrabosco gebouwd 1552 In een laterale niche van de poort is de Schweizerhofbrunnen uit 1552 met de keizerlijke adelaar. Het bekken is gemaakt van hard, wit Kaiserstein van Kaisersteinbruch .
De fontein betekende het einde van een reeds in 1534 toegepast waterwerken die uit de buitenwijken St. Ulrich werd geleid in het kasteel.
Onder deze landstreek werd de Koninklijke
keuken ondergebracht voor een lange tijd. Algemeen
wordt dit deel van de Hofburg zogenaamde "Swiss Wing" zoals de
Hofburg kapel. De naam komt van die Zwitserse
huurlingen gevormd troepen, ten tijde van het keizerlijk paar Franz Stephan
(Lorraine) en Maria Theresa de poort bewaking deed.
Via de Zwitserse Poort komen we uit op In Der Burg. Het plein (Burgplatz) wordt gedomineerd door het standbeeld van de keizer Franz I.
Op het plein is café Hofburg gevestigd.
Hier werden wij onthaald op een kopje koffie en
thee met…………..
Sachertorten.
Op het internet is het volgende recept te vinden.
Volgens de Oostenrijkse en Duitse
wetgeving mag het woord Orginal Sachertorte alleen gevoerd worden door de
nazaten van de bedenker van het recept. Dit recept is echter, door de dochter
van de bedenker, op 91-jarige leeftijd opgeschreven en in handen gekomen van
anderen.
Onderstaand recept is het zogenaamde origineel, maar mag niet als zodanig origineel genoemd worden...
Onderstaand recept is het zogenaamde origineel, maar mag niet als zodanig origineel genoemd worden...
Voorbereiding
Verwarm de oven voor op 190 graden.
Bereidingswijze
1.Splits de eieren;
2.Smelt de pure chocolade "au bain Marie" en laat deze weer gedeeltelijk afkoelen tot ongeveer 45 graden.
3.Klop de boter (kamertemperatuur) met de suiker tot een romige massa;
4.Voeg de gesmolten chocolade bij en mixer het geheel goed door;
5.Voeg de eieren onder voortdurend kloppen, geleidelijk hierbij;
6.Klop het eiwit samen met de 30 gram poedersuiker goed stijf;
7.Voeg het eiwit bij de chocolademassa en roer het voorzichtig door elkaar;
8.Meng de bloem en het bakpoeder goed door elkaar;
9.Voeg de bloem bij de overige massa en roer alles voorzichtig door elkaar (moet luchtig blijven);
10.Bedek de bodem van een springvorm met bakpapier en vet de zijkanten goed in (bestrooi deze eventueel met wat bloem);
11.Giet het geheel in de springvorm.
Zet de springvorm, net onder het midden, in de oven en laat deze, gedurende eerste 10 minuten, duimbreed open staan. Sluit hierna de oven en zet de thermostaat op circa 160 graden. Bak de taart gedurende 50 minuten verder af. Neem de taart uit de oven en laat deze (in de vorm) eerst even afkoelen. Haal de taart hierna uit de vorm en snij hem in de breedte door de helft. Doe de helft van de jam hierop en leg de boven en onderzijde weer op elkaar. Bestrijk, met de overgebleven jam, de buitenzijde van de taart. Smelt de couverture en giet deze over de afgekoelde taart. Traditioneel wordt op de taart, met melkchocolade �in schoonschrift- het woord "Sacher" geschreven.
2.Smelt de pure chocolade "au bain Marie" en laat deze weer gedeeltelijk afkoelen tot ongeveer 45 graden.
3.Klop de boter (kamertemperatuur) met de suiker tot een romige massa;
4.Voeg de gesmolten chocolade bij en mixer het geheel goed door;
5.Voeg de eieren onder voortdurend kloppen, geleidelijk hierbij;
6.Klop het eiwit samen met de 30 gram poedersuiker goed stijf;
7.Voeg het eiwit bij de chocolademassa en roer het voorzichtig door elkaar;
8.Meng de bloem en het bakpoeder goed door elkaar;
9.Voeg de bloem bij de overige massa en roer alles voorzichtig door elkaar (moet luchtig blijven);
10.Bedek de bodem van een springvorm met bakpapier en vet de zijkanten goed in (bestrooi deze eventueel met wat bloem);
11.Giet het geheel in de springvorm.
Zet de springvorm, net onder het midden, in de oven en laat deze, gedurende eerste 10 minuten, duimbreed open staan. Sluit hierna de oven en zet de thermostaat op circa 160 graden. Bak de taart gedurende 50 minuten verder af. Neem de taart uit de oven en laat deze (in de vorm) eerst even afkoelen. Haal de taart hierna uit de vorm en snij hem in de breedte door de helft. Doe de helft van de jam hierop en leg de boven en onderzijde weer op elkaar. Bestrijk, met de overgebleven jam, de buitenzijde van de taart. Smelt de couverture en giet deze over de afgekoelde taart. Traditioneel wordt op de taart, met melkchocolade �in schoonschrift- het woord "Sacher" geschreven.
Serveertips
De taart smaakt het best bij een serveertemperatuur
tussen de 16 en 18 graden.
Vanaf
de Burgplatz In Der Burg komen we uit bij de Heldenplatz.
Voor het Neue Hofburg staat het standbeeld van Prins Eugenius van Savoye en van aartshertog Karel.
Eugenius Frans, prins van Savoye
(Parijs, 18 oktober 1663 - Wenen, 24 april 1736) was een van oorsprong Franse
generaal, met Italiaanse voorouders, in dienst van de Habsburgse monarchie.
Prins Eugenio von Savoy zoals hij zichzelf noemde, was in dienst van
drie Habsburgse keizers Leopold I, Jozef I en Karel VI. Hij reisde kriskras
door Europa van het ene naar het volgende oorlogstafereel.
In Oostenrijk wordt hij gezien als
de grootste generaal aller tijden en een ondoorgrondelijk militair genie. Eugenius
was niet alleen een van de succesvolste militaire bevelhebbers in de moderne
Europese geschiedenis, maar ook een belangrijke verzamelaar van boeken, handschriften,
prenten en schilderijen en correspondeerde met kunstenaars, architecten, en
wetenschappers. Hij bezat een grote collectie exotische planten en dieren en
gaf opdracht tot de bouw van het Slot Belvedère in Wenen.
Een
totaal van acht Hercules figuur groepen sieren de Hofburg. Vijf van hen vertegenwoordigen de werken van Hercules.
Nog
eens vier groepen figuren bevinden zich in de binnenplaats, met twee doelpunten
van de Keizerlijke Kanselarij Wing. Zij werden in 1728-1729 door de Italiaanse beeldhouwer
Lorenzo Mattielli. Van rechts naar links:
5. Hercules en Busiris
6. Hercules en Antaeus
6. Hercules en Antaeus
Op de foto staat rechts Hercules en Busirus en
links Hercules en Antaeus.
1. Hercules doodt de Lernaean
slang (Hydra) - Edmund Hofmann of Aspern Castle
2. Hercules en de band van de Amazone Hippolyta - Hans Scherpe
3. Hercules bevrijdde Prometheus - Josef Lax
4. Hercules bevrijd Cerberus - Anton Paul Wagner
2. Hercules en de band van de Amazone Hippolyta - Hans Scherpe
3. Hercules bevrijdde Prometheus - Josef Lax
4. Hercules bevrijd Cerberus - Anton Paul Wagner
Ik heb niet de betekenis van de initialen
kunnen vinden die het hekwerk markeren.
Ik ga er vanuit dat de initialen recent zijn
aangebracht, daar deze bij oudere foto’s niet aanwezig zijn.
Tussen 1989 en 1991 werd de Michaelerplatz uitgebreid
archeologisch onderzocht. Naast de middeleeuwse en
moderne groepen blijft ook van de Romeinse canabae (Canabae) werden gevonden
tijdens de opgravingen. De canabae diende
de vrouwen en kinderen van de soldaten naar huis. Officieel,
niet getrouwd met de Romeinse legionair in de derde eeuw. Meestal woonde hij met zijn partner in concubinaat.
Hij
bracht zijn vrije tijd met zijn familie in de Canabae, in de naast de winkels
en taveernes waren vaak bordelen. Sinds
het einde van de eerste eeuw. Chr. Ran twee blokken op de koolstofmarkt en de
Michaelerplatz. Hier worden de Amber Road,
dat vanuit de ruimte Aquae (Baden bei Wien) kruiste kwam, met de leidende langs
de Donau Limes weg.
Op de kruising overblijfselen waren van vier ver-schillende huizen gevonden die waarschijnlijk werden gebouwd als vakwerkhuizen. De gebouwen die werden bewoond tot de 5e eeuw werden meerdere malen herbouwd in de loop van de tijd. Vanuit het oosten van de kruising liggende huis, weten we dat het had een veranda, waar vervolgens een verkoopstand is geïnstalleerd. Het was uitgerust met vloerverwarming en wandverwarming en fresco's, als een kleine fresco’s resterende shows met wijnstokken. Ten westen van de kruising, is een stichting gevonden die zouden kunnen wijzen dat hier een pierachtige eregraf of monument gebracht.
Op de kruising overblijfselen waren van vier ver-schillende huizen gevonden die waarschijnlijk werden gebouwd als vakwerkhuizen. De gebouwen die werden bewoond tot de 5e eeuw werden meerdere malen herbouwd in de loop van de tijd. Vanuit het oosten van de kruising liggende huis, weten we dat het had een veranda, waar vervolgens een verkoopstand is geïnstalleerd. Het was uitgerust met vloerverwarming en wandverwarming en fresco's, als een kleine fresco’s resterende shows met wijnstokken. Ten westen van de kruising, is een stichting gevonden die zouden kunnen wijzen dat hier een pierachtige eregraf of monument gebracht.
Als we de Reitschulgasse in gaan komen we bij de winterrijschool van Stallburg. Hier zijn de stallen van de Spaanse Rijschool met de Lippizaner paarden.
De
Spaanse Rijschool in Michaelertrakt de Hofburg in Wenen is een instelling
die de hippische opleiding van de keizerlijke familie oorspronkelijk verzorgde.
Het
is een van de belangrijkste plaatsen voor de instandhouding van de klassieke
rijkunst , waar slechts Lipizzaner gevormd. De keizerlijke-koninklijke
stad manege was waarschijnlijk sinds het begin van de 19e eeuw. algemeen
genoemd Spaanse Rijschool.
Via de Bräuner Strasse, een smal straatje met
op een gegeven moment uitzicht op de St. Michaelkirche, uit op de Graben. De Graben
is gelijk aan de P.C. Hooftstraat in Amsterdam, allemaal dure zaken. De steeg is ontstaan in de Middeleeuwen,
de grens tussen de twee gebieden ten zuiden van de geul en was betrokken bij het begin van de 13e
eeuw werd de stad uitgebreid in de stad. Haar naam was Ratstraße, werd
voor het eerst geattesteerd in 1299 en werd vervolgens in verschillende
variaties naam bekend (1314 Radstrasse, 1430 Rattstraße, 1438 Rotgasse
1547 Rodstraße noch 1701 Rathstrasse).
In 1547 werd
ook wel Large Rosengasse. In 1566 was de eerste keer dat de naam Andere
Preidenstraße op, in tegenstelling tot de parallelle werkelijke Preidenstraße,
vandaag Habsburgergasse. De eerder gepleit theorie dat de term verlof
toegekend Preiden de naam Brigitta en Preidenstraße is de naam afgeleid
uit een Brigitta kapel, kan niet langer onderhouden. De betekenis van de naam
is dan ook nog onduidelijk. Door geleidelijke corruptie (1642 Lower
Breittenstraße 1664 Lower Preitenstraße 1701 Lower Breunerstraße,
1710 Lower Breinerstraße 1848 Lower Bräunerstraße) heeft door de
jaren heen uit de naam vorm Bräunerstraße. 1862 Voor- of Upper
Bräunerstraße werd omgedoopt Habsburgergasse terwijl de Lower
Bräunerstraße is inmiddels afgekort Bräunerstraße. Tussen de Stallburg en de koningin klooster
bestond oorspronkelijk uit slechts een smalle doorgang, die werd uitgebreid na
de sloop van het klooster in 1783
De
St. Michael's Church (parochiekerk van St. Michael) is een rooms-katholieke
parochiekerk op Michaelerplatz 1 Weense wijk , Inner City . Het
was 1219-1221 door de Babenberg hertog Leopold VI. gebouwd en was in de 13e
eeuw een van de drie parochies in Wenen, naast de St. Stephan
en de Schottenstift , en is een van de oudste kerken in Wenen. De
St. Michael's Church is een van de weinige Romaanse gebouwen in Wenen.
Sommige
elementen werden vervolgens ook in de barokke of klassieke overbouwd.
De
kerk is de Aartsengel Michael gewijde en is van de sinds 1923 Salvatoriaanse
verzorgd.
De kerk is vooral bekend omwille
van Michael's crypte waarin sommige lichamen niet vervallen door bijzondere
klimatologische kenmerken, maar werden gemummificeerd.
Wanneer we de Bräunerstrasse zijn uitgelopen, komen we op de Graben uit. Het monument wat we zien is de Pestzuil.
Wanneer we de Bräunerstrasse zijn uitgelopen, komen we op de Graben uit. Het monument wat we zien is de Pestzuil.
De Weense pestzuil is een barokke
drievuldigheidszuil aan de Graben in de binnenstad van Wenen in Oostenrijk. De
zuil werd na de pestepidemie van 1679 opgericht en is een van de bekendste en
markantste kunstwerken van de stad.
In 1679 woedde in Wenen een van de
laatste grootste pestepidemieën. Op de vlucht uit de stad beloofde keizer
Leopold I de bouw van een genadezuil bij beëindiging van de pestepidemie. Nog
in datzelfde jaar werd een provisorische houtzuil door Johann Frühwirth
ingewijd, die een genadestoel op een Korinthische zuil met negen engelen
voorstelde. In 1683 werd de opdracht voor een marmeruitvoering aan Matthias
Rauchmüller gegeven, die echter in 1686 stierf en enkele engelenfiguren naliet.
Daarna kwamen er talrijke nieuwe plannen voor de zuil. Uiteindelijk werd de
projectleiding aan Paul Strudel overgedragen, die samenwerkte met de
theateringenieur Lodovico Ottavio Burnacini. Burnacini stelde zich een
wolkenpiramide met engelenfiguren en een figuur voor het geloof voor, waarvoor
een biddende keizer Leopold knielt. De zuil kon in 1693 ingewijd worden.
Ten tijde van ons bezoek stond de voet van het beeld rondom in de hekken. De volgende foto van het internet laat zien hoe de basis van het beeld er uit ziet.
Ten tijde van ons bezoek stond de voet van het beeld rondom in de hekken. De volgende foto van het internet laat zien hoe de basis van het beeld er uit ziet.
De
historische Mozart appartement ligt in het hart van het Mozarthaus Wenen.
Hier woonde 1784-1787 Wolfgang
Amadeus Mozart en zijn familie, en werkte zo al aan zijn beroemde opera 'Le
Nozze di Figaro "en heeft drie van de zes" Haydn Quartets
"samengesteld. Het is de grootste, meest
vooraanstaande en duurste appartement dat Mozart ooit geleefd heeft, en het is
de enige appartement in Wenen, die bewaard is gebleven tot vandaag.
Het bestaat uit vier kamers, twee kamers en een keuken.
Met
behulp van foto's en documenten, meubels en andere voorwerpen uit de tijd van
Mozart, een gaat om het zoeken naar sporen van het muzikale genie en zijn
familie.
In Museum
Mozart appartement wordt ook een prachtige muzikale klok wordt weergegeven.
Deze dateert waarschijnlijk van rond 1790 en speelt een variant van de
"Andante voor een cilinder in een klein orgaan" (KV 616), waarbij
Mozart waarschijnlijk voor dit of een dergelijk uurwerk heeft gecomponeerd.
Zo maar in een binnenplaats een enorme boom.
Hier kun je zien dat de Weense inwoners het groen in de stad hoog in het
vaandel hebben.
Het
meest opvallende toevoeging aan de torens is het dak. Het
stijgt 37,5 meter boven het schip en 25,3 meter boven het koor met een lengte
van 110 meter. Het is bedekt met 230.000
tegels die zijn gerangschikt in een zigzagpatroon en in een totaal van tien
kleuren van de steenovens in Poštorná (Moravië, tegenwoordig onderdeel van Břeclav
werden bereid).
Boven het koor is aan de zuidkant
van de top van de keizerlijke tweekoppige adelaar met de initialen van keizer
Franz I en het jaar 1831, aan de noordzijde, de armen van de stad Wenen en het wapen
van de Republiek Oostenrijk , onder met de datum 1950.
In
de Kärntner Gasse is de firma Lobmeyer gevestigd. Deze winkel is gespecialiseerd
in kristal. Een blik in de winkel leerde ons dat zij voor een kristallen lamp
zo rond de 10.000 Euro vroegen. De bedrijf dateert van 1823.
In
1823 opgericht Josef Lobmeyr (* uit de 17e March 1792 in Grieskirchen ; † 8 mei
1855 in Wenen ) in Wenen een handelshuis voor glaswerk, de tweede generatie
onder zijn kinderen Josef, Ludwig, Louise en Mathilde onder de naam "J .
& L. Lobmeyr "grote bekendheid verworven. 1855
nam de broers Josef en Ludwig door haar vader, de bedrijfsleiding;
Josef
was commercieel directeur, terwijl Ludwig verantwoordelijk voor het artistieke
programma.
Ludwig Lobmeyr (* 2. Augustus 1829
in Wenen; † 25. March 1917) breidde haar contacten met Boheemse glasblazerij en
glas decoreren workshops, zijn vader was al gemaakt; Hij
bekleedde diverse kantoren in de regio en beloofde glassnijder en graveur voor
zichzelf. Een centrum voor de werving van kunstenaars was Steinschönau
en de omliggende gebieden. Ludwig werkte ook nauw samen
met het Boheemse glasfabriek Wilhelm Kralik van Meyrswalden samen, de
echtgenoot van zijn zus Louise. Veel van zijn ontwerpen voor
een bril deed hij in het gezelschap van zijn broer Meyr neef in Adolf in de
buurt van Winterberg ( Vimperk afgewerkt).
Onder
Louis lijn van het bedrijf J. & was. L.
Lobmeyr 1860 Hofglaswarenhändler . Het ontvangen Crystal
kroonluchters voor de Hofburg , het Schönbrunn Paleis en de Beierse Koninklijke
kastelen. Ludwig, zelf een fervent mecenas en verzamelaar, ook
bekende artiesten en wetenschappers buiten van glas als Theophil Hansen of Josef
Hoffmann . In 1882 ontwierp hij in
samenwerking met Thomas Edison de Redoutensäle met de eerste elektrische kroonluchters
uit de hele wereld. Het werd opgericht in 1887
door keizer Franz Joseph I in het herenhuis genaamd (Eerste Kamer) en 1889 ereburger
van de stad Wenen . Het aanbod toe te passen voor
de adel, sloeg hij uit.
Lobmeyr was hofleverancier voor de
Beierse, Servische, Griekse en Bulgaarse rechtbank. werd
eerder geleverd aan de koning van België, Hertog van Brabant en de graaf van
Vlaanderen.
De Weense Staatsopera, de "Eerste
Huis op Ring " is een van de beroemdste operahuizen ter wereld en is op de
1e Weense wijk Inner City . Het was op 25 mei 1869 een
première van Don Giovanni van Mozart geopend. Van
de leden van de State Opera Orchestra, die worden gerekruteerd voor de Wiener
Philharmoniker komen voort uit diverse orkesten. Het
koor van de Weense Staatsopera optreedt als extern Weense Staatsopera Koor op.
Aan de Philharmoniker
Str. 4 is Hotel Sacher gevestigd.
Sinds 1832 originele speciaal gemaakt, is de Sacher-Torte
waarschijnlijk de beroemdste cake van de wereld. Het originele voorschrift is
een strikt bewaakt geheim van ons huis. Sappig, flaumiger wordt de
chocoladecake geraffineerd met huis-gemaakte Marillenmarmelade. Deze heerlijke
cake met een edele Kuvertüre wordt geperfectioneerd. Originele speciaal wordt hij
vervaardigd in het zuivere handwerk door onze ervaren Konditoren.
En zo is de rondleiding door de Altstadt weer
tot een einde gekomen op de Albertina Platz. Nadat we de gids bedankt hebben voor haar uitleg,
moeten we even wachten op de bus.
De
Weense Prater is een zeer uitgebreide, ongeveer 6 km² uitgebreide, het
meeste openbare gebied in de 2e Weense wijk , Leopoldstadt , die vandaag de dag
een groot deel van het origineel uit de Donau gedomineerde wetlands daar. Wanneer
gesproken wordt van buiten Wenen "Prater", is vaak alleen bekend
pretpark in het Prater, het Prater , betekende. Deze
bevindt zich aan de noord-westelijke puntje van het gebied tussen de Donau en de
Donau-kanaal en maakt grootte als slechts een zeer klein deel van de totale
Prater gebied uit.
Hier is ie dan, het Reuzenrad van de Prater. Ik
kan de tune van de film al horen.
Op youtube heb ik de melodie gevonden.
De warmte centrale van Hundertwasser is van
deze hoogte duidelijk zichtbaar.
Een digitale uitvoering van een oude telefoon.
En dan is dan weer een dag met ontdekkingen en belevenissen. Morgen hebben we Schönbrunn, het Kunsthistorisch Museum en de Donauturm op het programma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten