Wijk aan Zeëerweg - week 28

Te beginnen met vrijdag 6 juli. 's Avonds zijn we naar een voorspeel avond geweest in de muziekschool Velsen. Melana en  anderen gaven blijk van hun kunne met betrekking tot het maken van muziek. Melana speelde op een harp met pedalen. Vergelijkbaar met een vleugel waarbij de pedalen zorgen voor een toonaard.

FOTO ????

De spanning was van haar gezicht af te lezen, maar ze bracht het goed vanaf. Ik had aan Floor gevraagd om mij de foto's van het optreden te mailen, maar tot op heden niets ontvangen. Jammer.

Daar is die dan, de lang verwachte foto.

Met het brandschilderen heb ik alweer wat producten gerealiseerd. Met een duur woord heet dat pyrograveren. 

 Voor in de keuken een houder voor de snijplanken.

Een kistje voor de kaarsen.

En de stapel tijdschriften naast m'n stoel hebben een ander plaatsje gekregen.

Gea is ondertussen druk bezig et het sorteren van de foto's voor de tweede week van onze Tasmaanse expeditie.

Gea haar stoeltje onder gaat op dit moment een metamorfose. Hij is bij de stoffeerder geweest en deze  heet het stoeltje ontdaan van de bekleding. Het ziet er niet uit.

En nu nog helemaal kaal.

En zo kan het stoeltje worden geschuurd en daarna naar de spuiterij om er een mooie laklaag op te krijgen. Eenmaal droog kan hij, met de spullen die ik losgemaakt hebt, terug naar de stoffeerder. en dan maar hopen dat het resultaat er ook  mag zijn.

Deze week zijn we ook begonnen aan de voortuin. In Santpoort hebben we een bedrijfje gevonden die ons kan helpen aan steentjes met hetzelfde formaat als die al naar de deur lagen.

Vier vierkante meter moet voldoende zijn om de rest van de voortuin mee te bestraten.

Dit is de situatie op 9 juli.

11 juli begint het erop te lijken.

En dit is van vandaag, vrijdag 13 juli . Stukje bij beetjes komen we er wel.

Vreemde dingen gebeuren in onze achtertuin. Gea had in het nest van de merel vier eieren zien liggen. Een paar dagen later hebben we gekeken en was het nest leeg. Vermoedelijk hebben een paar eksters zich te goed gedaan aan de eitjes of misschien de jongen. Nu is het nest verlaten, maar bij tijd en wijle komen ze wel in de tuin. Het kattenluik is weer open en kunnen Saartje en Dorus weer de tuin in. En ook wij kunnen verder met het snoeien van de klimop en de bruidssluier. De  meeste klusjes in huis zijn gedaan. 

Er blijft nog wel wat op het lijstje staan, anders gaan we ons misschien wel vervelen.