Op weg naar Tasmanie - woensdag 15 februari 2012 - Singapore

We hebben heerlijk geslapen en voelen ons uitgerust. Redelijk op tijd opgestaan om de koffers weer in te pakken. Vanavond gaan we richting Melbourne.

Het ontbijt is op de 2^e verdieping en ook hier met een mooi uitzicht. Alles is goed verzorgt. Wij houden het bij een Engels ontbijt. Na het ontbijt, uitchecken. De koffers mogen in de lobby worden achtergelaten. De conciërge houdt toezicht. Dat geeft een veilig gevoel.

Met de taxi naar het Jurong Bird Park. Het Jurong Bird Park is een van de werelds grootste vogelpark. Over 5.000 vogels zijn hier ondergebracht.

Op verschillende plaatsten in het park worden er demonstraties gegeven wat de dieren zoals kunnen. Het begint bij de pinguïns. Deze worden gevoerd en het aanwezige publiek wordt verteld over de bijzonderheden van deze dieren. Er is een hele route uitgezet, waarlangs we de vogels kunnen bewonderen. Met de papgaaien is een hele show te bekijken. Aan het begin van de route is een plek waar je op de foto gezet kunt worden met de papagaaien.

Op de foto lijkt het wat sobertjes, maar voor de foto’s die voor de verkoop zijn moest ik een stokje vast houden waarop vier kleine papgaaien zaten.

Ze hebben er verschillende foto’s van gemaakt en uiteindelijk hebben we er een drietal uitgezocht. Ook hier viert de commercie hoog tij. Deze drie foto’s kosten ons $ 75,- Maar we gaan ervan uit dat een groot deel daarvan ten goede komt van het park en de dieren. Teveel om op te noemen zijn de verschillende delen van het park waar je de vogels van nabij kunt ontmoeten en soms voor een paar dollars zelfs kunt voeren.

En over voeren gesproken, het wordt langzamerhand tijd om ook aan onszelf te denken en de lunch te gebruiken. De plek die daarvoor was aangewezen was bij de ingang van het park. Met een stempeltje op de hand – dan konden we in ieder geval weer de tuin in – kwamen in het restaurant dat was ingericht alsof het midden in de rimboe stond.

Maar wel hygiënisch. Een soort McDonnald, maar dan in de jungle stijl. Nadat we de andere helft van de vogeltuin hadden bekeken moeten we toch rekening houden met de tijd. Kwart voor vijf zou de chauffeur bij het hotel staan om ons naar het vliegveld te brengen. Dus weer een taxi genomen en hotelwaards gekeerd. Ruim op tijd in het hotel. Tijd genoeg voor Gea om een kannetje thee te bestellen. Ze heeft zich er nog net niet in verslikt, maar de prijs was $ 14,-. Maar ja wat wil je in een 5-sterren hotel.

In de hal van het hotel stond een klok die verschillen tijden aangaf; de tijd in Singapore, London, New York en Los Angeles.

De tijd in London.

De tijd inSingapore.

Exact kwart voor vijf stond de taxichauffeur voor onze neus, de koffers inladen en op weg naar het vliegveld. Ingecheckt en zonder problemen door de douane. Het Singapore Changi vliegveld is immens groot, groot genoeg om te kunnen verdwalen.

Rond vijf uur waren we op het vliegveld, dus hadden we nog wel even tijd voor een broodje. Uiteindelijk konden naar de Gate en plaats nemen in het vliegtuig.

Het vliegtuig zou om vijf voor acht vertrekken, ware het niet zo dat enkele passagiers voor de 1^e klas meende dat zij wat later in het vliegtuig mochten stappen.  Twee van hen waren maar net op tijd, de koffers waren al uit het vliegtuig gehaald. En mochten ze toch nog mee. Voor ons was het geen probleem, wij moesten toch immers zo’n zes uur wachten op onze aansluiting op Tasmanië.

Ook hier konden we in het vliegtuig de verrichtingen van de bemanning middels een scherm op de voorstoelen bekijken.

Er zit drie uur tijdsverschil tussen Singapore en Melbourne.

Aankomsttijd in Melbourne is rond half zeven, locale tijd . Het vertrek naar het vliegveld van Launceston, Tasmanië: tien voor twaalf. Bijna zeven uur wachten en geen oog hebben dichtgedaan op de vlucht van Singapore naar Melbourne.