Donderdag 26 november 2020
Vandaag zijn we naar Middelburg gegaan om de laatste eer te bewijzen aan Hanny Borcheld-van der Voet. Hanny was gehuwd met Douwinus Borcheld. Douwinus was een zoon van Wemeltje Kruit, gehuwd met Kornelis Borcheld. En als zodanig familie van Gea.
De uitvaartdienst begon om 14.00 uur in Middelburg en aansluitend daaraan de begrafenis in Sint Laurens. Vandaar weer terug naar het uitvaartcentrum in Middelburg voor de maaltijd, deze bestond uit een Hi-Tea. Alles goed verzorgd.
Van te voren hadden we een hotel in Middelburg geboekt. Want als we pas rond vijf uur in de middag terug moeten rijden zitten we midden in de spits. En dan is het ook nog vroeg donker. Dat is niet prettig rijden.
Zo hebben we de hele vrijdag voor ons zelf.
Vrijdag 27 november 2020.
Foto van de "Lange Jan" vanuit onze slaapkamer.
Na het ontbijt zijn we een stukje de stad ingegaan, maar mede gelet op het feit dat door de coronamaatregelen alle restaurants een aanverwante zaken gesloten waren, zijn we voor de lunch naar het hotel teruggegaan. En het was ook nog miezerig weer, dus niet uitnodigend.
Gea, in afwachting van de lunch, breien voor de speelgoedbank.
Na de lunch zag het weer er wat vriendelijker uit, dus de stoute schoenen aangetrokken voor een wandeling door Middelburg.
Historie
Middelburg is ontstaan in de 9e eeuw toen de Vikingen op veroveringstocht Europa introkken. Als bescherming tegen de invallen van de landveroveraars wordt een ringwalburg opgeworpen, een vesting waaromheen een hoge aarden wal is gebouwd. Het is de ‘Middelste Burcht’ van Walcheren, het latere Middelburg.
Als de dreiging voorbij is, begint de burcht te profiteren van de gunstige ligging aan de rivier de Arne. Het ontwikkelt zich tot een levendig handelscentrum. Als Norbertijner monniken in de 12e eeuw een abdij in de vesting bouwen, vloeit daar een tweede bloeiperiode uit voort. In 1217 krijgt Middelburg stadsrechten.
Na de inname van Den Briel in 1572 blijft de bevolking aanvankelijk trouw aan de Spaanse koning, maar in 1574 moet ook Middelburg zich aansluiten bij Willem van Oranje. De Norbertijnen moeten vertrekken en de abdij valt in handen van het gewestelijk bestuur, dat er tot op de dag van vandaag nog steeds gehuisvest is.
VOC
Ten tijde van de VOC is Middelburg, na Amsterdam, de belangrijkste stad van Nederland. Scheepstimmerlieden bouwen in 200 jaar tijd ruim 300 nieuwe schepen op de scheepswerven en ook import en export van stoffen, thee en specerijen spelen een grote rol. In 1799 zijn de hoogtijdagen van de VOC echter voorbij. De compagnie is failliet en de Franse tijd begint. Dat doet de stad geen goed. De Fransen laten Middelburg begin 19e eeuw verpauperd achter en veel bouwwerken, stadswallen en stadspoorten verdwijnen. Toch staan er nog meer dan 1000 wettelijk geregistreerde monumenten overeind.
Tweede Wereldoorlog tot nu
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaat een groot deel van Middelburg in vlammen op door een bombardement. Door tijdig waarschuwen valt het dodenaantal relatief mee, maar de binnenstad ligt grotendeels in puin.
Er wordt besloten om de bestaande architectuur, waaronder het stadhuis, in de oorspronkelijke stijl te renoveren of te herbouwen. Hierdoor heeft Middelburg haar historische karakter kunnen behouden.
Het hotel ligt tegenover het treinstation van Middelburg.
Doorkijkje naar de "Lange Jan" vanuit de Goese Korenmarkt.
De Jachthaven.
De Oostkerk
Oostkerkplein
De Bastion op een der Bolwerken.
De Koepoort.
Spanjaardstraat hoek Vijf Ringen.
Sint Pieterstraat
Koorkerkstraat met zicht op de Lange Jan.
De Markt.
Het Stadhuis
Een gedicht op de muur in Middelburg.
