Zaterdag 9 september 2017
Vroeg uit de veren, auto inladen. Eerst op verjaardagsvisite
in de Velserbroek. Lunchen bij de familie en daarna op weg.
Een voorspoedige reis, zelfs behoefden we niet te wachten
voor de bruggen op de afsluitdijk. De eerste stop bij Joure voor een kopje
koffie en gebruik van het toilet Vertrokken om rond half twee uit de
Velserbroek en aangekomen omstreeks kwart voor vijf in Gasselte. En één klein
buitje regen Het zonnetje kwam ons tegemoet op de camping. Uitladen bij droog
weer is toch wat prettiger dan in de regen.
De chalet is weer, zoals vanouds, uitstekend verzorgd. Het
bed is even wennen, maar ja wat wil je als je thuis een waterbed gewend bent.
's Avonds hebben we genoten van het evenement in de Royale
Albert Hall in Londen met de “Last Nights of the Proms”, voor de Engelsen een
ware happening.
Royal Albert Hall
Zondag 10 september 2017
Rond negen uur de warme croissants bij de receptie opgehaald.
Een welkome service van de beheerders Een dag van te voren bestellen en de
volgende ochtend ophalen.
Onze Chalet in de ochtendzon.
Het weer ziet er vooralsnog goed uit, wel wat bewolking maar
de zon laat zich ook zien en met rond de 17º C. zijn we niet ontevreden. De
verwachting is dat het vandaag droog blijft.
Vanmiddag gaan we eerst naar Gieten voor de nodige
boodschappen.
En daarna zien we wel weer.
Uit een uitgave van Week in Week uit, een vakantiekrant in de
Drentse Hondsrug, vinden we een evenement in Nieuw Annerveen. Ongeveer 17
kilometer vanaf de camping.
Het evenement behelst het omgaan met wilde planten die
geschikt zijn om als kruid toegediend te worden bij gerechten. Het is het
kennen en herkennen van planten die moeder natuur ons kan bieden. Eén van
standhouders verkoopt ecologisch gekweekte groenten. Gea heeft haar oog laten
vallen op snijbiet. Morgen gaan we kijken hoe de bereiding uit gaat vallen. Na
de presentatie van de deelneemsters maken we een korte wandeling om te zoeken
naar eetbare planten. Eigenlijk zoals in het verre verleden draagt deze
“workshop” bij om de kennis van de wilde planten op te halen. Of die kennis aan
mij is besteed, is nog maar de vraag.
De Hunze
Het Beverpad en insectenhotel bij de boerderij.
Maandag 11 september 2017
Gea is vanmorgen lopend naar bakker Timmer in Gasselte gegaan
om een koala broodje te kopen. Helaas was dat al uitverkocht, dus maar een
volkoren brood gekocht. Tevens kon Gea de verleiding niet weerstaan en heeft
tevens een zakje met kniepertjes gekocht.
Vanmiddag gaan we naar Borger. Ik heb nog wat aanvullende
medicijnen nodig. Volgens de eigen apotheek in IJmuiden zou het geen problemen
opleveren om de medicijnen te verkrijgen.
En uiteraard ook voor de nodige boodschappen. En we zien wel
verder wat deze dag ons brengt.
Je kunt merken dat we buiten het toeristenseizoen in Borger
zijn, lang niet zo druk. Na de boodschappen zijn we naar een pluimveebedrijf
gereden, daar staat een automaat waar je eieren kunt kopen. Het bedrijf is
gevestigd aan de Borgerveldweg en bij toeval werden we gewezen op de
mogelijkheid.
’s Avonds een familiebezoek in Borger gebracht.
Dinsdag 12 september 2017
Vanochtend doen we het rustig aan. Afgelopen nacht heeft het
weer behoorlijk geregend, maar als je slaapt heb je daar geen last van.
Middag gaan we naar Gasselternijveen, naar de historische
kring om wat boekjes voor Gea op te halen. Gea heeft haar drie boekjes van “Op
het Spoor” kunnen verkrijgen en daarnaast nog een boekje over D’Nieveenster
School. Dit boekje handelt over het ontstaan van het onderwijs in
Gasselternijveen.
Na het boodschappen doen terug naar de camping. ’s Avonds de
televisie aan, mede door het slechte weer haperende ontvangst. Televisie uit,
lekker relaxen.
Woensdag 13 september 2017
Vannacht veel regen en storm. In de ochtend veel wind, zo nu
en dan een buitje, maar soms breekt de zon door. Vandaag wordt het een
binnendag.
Genoeg te doen met de stamboom.
Donderdag 14 sep. 2017
Vandaag ziet het al weer een stuk beter uit. De storm is in
ieder geval gaan liggen en soms een buitje, maar dat mag de pret niet drukken.
Vanmiddag gaan we naar Exloo. Aan de Zuiderhoofdstraat 9 is
de zaak van Geerts gevestigd. Deze is nauw verbonden met de Historische
Vereniging Carspel Oderen. In het periodiek “Spitwark” heeft een artikel
gestaan over onderduikers in Valthe. Een van de onderduikers was Lambertus
Pruisscher, een verwante van Gea. In het artikel wordt aangegeven dat Lambertus
Pruisscher en Hendrik Henderikus Klasens (ook een verwante van Gea)
ondergedoken heeft gezeten in het zogenoemde Ten Havebos. Waar we naar op zoek
zijn is het adres van de familie Klasens aan Hoofdstraat in Valthe. Voor zover
ons bekend is heeft op dat adres geen familie Klasens gewoond.
Gea heeft van Geerts wat telefoonnummers gekregen van mensen
die al lang Valthe wonen. Misschien dat iets oplevert.
Ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan is er een boekwerk
samengesteld over Valthe. Dit boekwerk “800 jaar Valthe een uniek dorp –
1217-2017, heeft Gea gekocht bij Geerts. Weer een stukje naslag over Drenthe.
Na nog wat boodschappen gedaan te hebben zijn we naar
Gasselterboerveen gereden. Daar is een varkenshouderbedrijf Karbo en Naatje.
Van het slachtvee maken zij zelf, uiteraard karbonade,
worsten voor in de soep, varkensrollades, en droge worst. Een paar jaar geleden
hebben we deze boerderij ontdekt en als we in Gasselte zijn gaan we daar wel
een paar keer naar toe voor onze inkopen.
Even verderop is ook een boerderij die groente en aardappelen
verkoopt voor een goedkope prijs. Daar gaan we in de loop van deze vakantie wel
naar toe.
Vrijdag 15 september 2017.
Het weer is ons gunstig
gestemd. We hebben een wandelroute gevonden in Odoorn van zo’n rond 5
kilometer. De route wordt met bordjes aangegeven. Het gedeelte wat we gewandeld
hebben voert ons door de nieuwe wijken van Odoorn.
Even bijkomen van de wandeling met een kopje thee in de
Boshof.
We zijn toch nog nieuwsgierig hoe of het zit met het
onderduikadres in Exloo.
Dus op naar de Valtherweg.
Vanuit de ouderlijke woning aan de Valtherweg 20 werden de
onderduikers verzorgd. (zie rode cirkel)
Aangekomen op het adres troffen we de huidige bewoonster aan. Na uitleg van ons
doel werden we uitgenodigd om even binnen te komen. Haar man was in het bos
wandelen met honden. Hij zou ons meer kunnen vertellen over het onderduikadres.
Bij thuiskomst liet de man de plek zien waar de onderduikers hebben gezeten.
Van de plek van het onderduikadres is door de begroeiing
weinig meer te zien.
Het bestond uit een kuil
waarin vroeger tijden een hunebed was. Van het hunebed was weinig over en
slechts een kuil was er van over. Met planken en andere materialen werd de kuil
ingericht en afgedekt met takken en heide.
Om aan te geven dat er een hunebed was geweest, heeft men een
boomstam geplaatst met een plaquette, waarop uitleg wordt gegeven over deze
“verdwenen” hunebed.
Onze gids vertelde dat medio 1995 een video is gemaakt over
het onderduikadres. Deze video is te vinden bij het Drents Archief in Assen. Via
internet hebben deze video kunnen bekijken. We gaan proberen een kopie van de
video te krijgen.
Al met al een nuttige middag en we zijn nog meer te weten
gekomen over deze geschiedenis.
’s Avonds hebben we gegeten in de Brasserie, naast de
camping.Heerlijk gegeten.
Zaterdag 19 september 2017
Vandaag is het boodschappendag. In Gieten zijn verscheidene
winkels, waaronder Jumbo. En het moest er toch van komen, in de winkel kwamen
we familie van Gea tegen. Nu zal de rest van de familie wel weten dat we in
Gasselte zijn neergestreken.
Gea is nog even aan de wandel gegaan. Vanuit Gasselte naar
Borger loopt de Borgerweg.
Richting Drouwen. Daar heeft ze nog wat foto’s gemaakt.
Paddenstoelen maken de herfst zichtbaar.
Links een wandelpad
naar Drouwenerzand en rechts de Borgerderweg.
Zondag 17 september 2017
Vanmiddag is er bij het Boomkroonpad een buitenfestival. Het
Buitenfestival bij Buitencentrum Boomkroonpad betekent een gezellige dag in het
bos met allerlei activiteiten voor jong en oud. Er zijn verschillende
demonstraties en kraampjes met streekproducten en kunst. We gaan het beleven.
Vanuit Gasselte wordt een geasfalteerde weg aangegeven
richting Boomkroonpad, echter op een gegeven moment gaat de weg over in een
keienweg waar vroeger de ossenkarren nog over gereden hebben. Maar we hebben
het gevonden.
Op het Boomkroonpad kun
je het bos van de Hondsrug eens op een heel andere manier bekijken: van
boven! Het Boomkroonpad is namelijk een spannend pad van 125 meter
lang, dat door de toppen van de bomen loopt.
We hebben gekeken of je Boomkroonpad van buiten nog zichtbaar
was, echter door de begroeiing van de bladeren is daar niets van te zien.
In wintertijd, als de bomen hun bladerdak hebben verloren dan
is het bouwsel waarneembaar. (zie rechts)
Wij zijn gekomen voor het buitenfestival.
Diverse standhouders hebben hun waren in de kraampjes
uitgestald. Veel van de standhouders presenteren hun streekproducten.
En ondanks dat op sommige plekken de grond nog drassig is van
de regen, is er veel volk op de been.
Nieuwe aanwinst voor thuis. Een drietal paddenstoelen op een
blaadje.
Staatsbosbeheer gaf een demonstratie met het stapelen van
houtblokken en het zagen van plakken boomstammen.
De plakken vonden
gretig aftrek bij de bezoekers.
Wat men daarmee gaat doen is mij een raadsel, waarschijnlijk
eindigen deze plakken wel in een houtkachel of vuurkorf.
Zomaar wat impressies van deze middag.
Maandag 18 september 2017
Vanmiddag naar Borger
voor de noodzakelijke boodschappen. Daarna een stukje verkend in de omgeving.
Uiteindelijk strijken we neer bij de herberg in Anderen. Verleden jaar hebben
daar gelogeerd. Toen was er andere eigenaar. De nieuwe eigenaar is pas in
september opengegaan. Het is wederom een familie hotel. Iets wat we verkiezen
boven een groot hotel. Daar leef je alleen als kamernummer.
Een kopje thee en daarna op weg naar de camping.
Onderweg kregen we nog
een verrassing te verwerken toen we door Rolde reden.
Dit verwacht je in november, december maar niet in september.
Een zeer plaatselijke hagelbui.
Vanavond kregen we een telefoontje van Beryl. Helaas kan ze
niet komen om mijn verjaardag te vieren. Ze heeft namelijk longontsteking, wat
het reizen onmogelijk maakt. Ze had een kamer geboekt in Hotel Buxus in
Gasselte. We zijn direct naar het hotel gegaan om door te geven dat zij niet
kan komen. Het bleek geen enkel probleem te zijn om de boeking ongedaan te
maken. Helaas maar het is niet anders. Hoofdzaak is dat ze weer opknapt.
Mogelijk dat we volgend voorjaar, onder voorwaarde dat zij
weer beter is, een paar dagen kunnen doorbrengen in Drenthe.
Dinsdag 19 september 2017.
Vandaag gaan we naar het Archief in Assen. We willen meer te
weten te komen over de onderduikers in Exloo. Een medewerker van het archief is
bereidwillig geweest om de boeken in te kijken over gevangenneming van de vader
van Lambert Pruisscher. Hij werd er van beschuldigd gestolen Duitse brandstof
verkocht te hebben. Helaas in de boeken die bij het Drents archief bekend zijn,
komt de naam van Pruisscher niet voor.
Met betrekking tot de video over de onderduikers wil men
vanuit het archief proberen een exemplaar vrij te krijgen.
Al met al toch niet een verloren middag.
Nog even langs de “eier
automaat” voor wat eieren.
Het bedrag staat op het luikje. Geld inwerpen, nummer van het
luikje intoetsen en het luikje openen en de eieren eruit halen.
Woensdag 20 september 2017
Vandaag gaan we de grens over. We willen naar Meppen in
Duitsland.
Meppen is een
stad en gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen, gelegen in het landkreis
Emsland. De stad telt 34.549 inwoners. Het is de Kreisstadt van het Emsland met
de status van een zelfstandige Gemeente.
Het oude Raadhuis.
In 1657 wordt door de
bisschop van Münster in de Burgstrasse te Meppen een garnizoens-apotheek
opgericht. Deze apotheek verhuist eerst naar de Markt 44 en daarna naar de
huidige locatie aan de westzijde van de Markt.
Een apotheek die reeds
jaren in de familie Kerckhoff is generatie op generatie overgegaan en wordt nu
geleid door Dr. Friedrich Kerckhoff (sinds 1957) en zijn zoon Dr. Hermann
Kerckhoff (sinds 1996) aan het hoofd van de onderneming. Onder hun leiding
wordt de traditie van gedegen vakkennis en betrouwbaarheid gecombineerd met de
nieuwste ontwikkelingen en inzichten.
Het Windthorst Gymnasium met het standbeeld van Ludwig
Windthorst, de naamsgever van het gymnasium.
Nog even wat impressies van Meppen.
Het gebouw aan het eind van de straat is het gemeente museum,
helaas gesloten.
Ik zag twee beren, die
………………………….
De kerk van het Windthorst Gymnasium.
Een groot warenhuis waar we onze boodschappen hebben gedaan.
Alleen je bent heel wat tijd kwijt om te zoeken naar een product.
Donderdag 21 september 2017
Een dag met een dubbel gevoel, helaas kan Beryl door ziekte
niet bij ons zijn, maar in gedachte zijn we bij haar. Hopelijk knapt ze gauw
op. Al veel telefoontjes gekregen. Op Facebook staan ook de nodige berichten.
Vanmiddag zijn we en stuk wezen wandelen. Achter de camping
ligt het natuurgebied “Het Drouwernerzand”. Wat een stukje van 4,5 kilometer
is, werd uiteindelijk 8,9 km. Je mist een paaltje en je bent meteen de weg
kwijt. Uiteindelijk kwamen we bij de camping Horstmannsbos uit. En dat is aan
de andere kant van het natuurgebied.
Het Drouwenerzand ligt op de Hondsrug tussen de dorpen
Gasselte en Drouwen. In het begin van de vorige eeuw werd het Drouwenerzand
beschouwd als één grote ramp. Jaren van overbegrazing door schapen, het steken
van heideplaggen en het delven van keien hielden de ‘malende zandzee’ van het
Drouwenerzand in beweging. Dit vormde een bedreiging voor de landbouwgronden en
wegen. Een groot contrast met de vredige aanblik die het terrein nu biedt.
Wandelen
Hondsrug
De gemarkeerde wandelroute van vier kilometer is op
diverse plaatsen vanaf de omliggende horecagelegenheden en campings te starten.
Wandelaars lopen zowel door het heide- en stuifzandgebied als door het bos. De
door heideschapen begraasde heide is alleen toegankelijk over de gemarkeerde wandelroute.
Binnen het begraasde gebied zijn honden niet toegestaan.
Stuifzandheide
Het deel van het terrein dat
niet bebost is, bestaat uit stukken rustend stuifzand en heide met Struik- en
Kraaihei. Verspreid in het gebied over grote oppervlakten zijn mos- en
korstmosbegroeiing te zien.
Het terrein is een belangrijk
broedgebied voor de Boomleeuwerik, Roodborsttapuit en Nachtzwaluwen. De
Klapekster is een vaste wintergast.
Dit is wat vandaag nog te
zien is van de heidebrand in april 2017.
Gasselte
Op de heide bij Gasselte is
zondagochtend 20 april 2017 een flinke brand uitgebroken. De brandweer heeft
het vuur inmiddels onder controle. Het sein brand meester is gegeven. Nog niet
alle vlammen zijn geblust, maar er is geen gevaar meer dat de vlammen zich opnieuw
kunnen verspreiden.
Bungalowpark
De brand begon in de buurt
van bungalowpark Wanderswoud aan de Hoogte der Heide. De brandweer kon de
brandhaard aanvankelijk moeilijk bereiken. Met voldoende slangen kon men toch
het vuur bereiken.
Watertransport uit meer
Met behulp van watertransport
vanuit een dichtbijgelegen meer kon het blussen even later beginnen. Er waren
meerdere korpsen aanwezig, om te voorkomen dat het vuur zich verder zou
verspreiden. Ook waren er extra manschappen nodig omdat de brandweermannen te
voet naar de brandhaard moesten komen.
Meerdere korpsen ingezet
De korpsen uit Gieten,
Gasselternijveen, Vries, Zuidlaren, 2e Exloërmond, Annen, Veendam, Emmen en
Borger werden opgeroepen en Hoogeveen zorgde voor de logistiek. Er is ongeveer
2,25 hectare heide afgebrand. Bungalowpark Wanderswoud werd niet bedreigd door
het vuur, mede door de gunstige stand van de wind. Over de oorzaak van de brand
is nog niets bekend. De melding kwam in eerste instantie van Alinghoek in
Drouwen van een aantal wandelaars. Maar de locatie kon men niet direct
achterhalen, na enig speurwerk was de locatie aangetroffen en kon men beginnen
met blussen. (http://www.noordernieuws.nl/2017/04/30/grote-heidebrand-in-gasselte/)
Vanmiddag nog even naar Gieten
voor wat boodschappen voor vanavond. Vanavond komen Geesje en Guus Moes op
visite.
Wij hebben om zes uur een
tafel voor drie besteld bij de “Brasserie De Berken”. We zijn echter met z’n
tweeën, helaas kan Beryl er niet bij zijn.
Het eten was voortreffelijk, vooraf
een smakelijke soep, daarna een heerlijke moot zalm. Het toetje heb ik
overgeslagen. De vorige keer resulteerde het in een te hoog bloedsuiker, maar
een cognac was een goede vervanger.
Terug naar de camping in afwachting van onze visite.
Vrijdag 22 september 2017
Vanmorgen wat vroeger dan
gewoonlijk opstaan. In Emmen wordt op de vrijdag de bijna grootste markt van
Nederland gehouden met o.a. Stoffenmarkt, Biologische markt en een groot vis
aanbod. Gea is op zoek naar lappen stof voor het maken van een blouse en een
jurk.
Na het bezoek aan de markt en
gevonden hebbende waar Gea naar zocht, hebben we de plaatselijke VVV kantoor
bezocht om te zien of er nog bezienswaardigheden te bekijken wat Emmen te
bieden heeft. Wat we zoal zien is dat Emmen het meeste van de binnenstad
vervangen heeft door nieuwbouw.
Het eigenlijke centrum is
grofweg op te delen in vijf gebieden. Het Oude Centrum, een winkelgebied
waar zich ook de Centrale Bibliotheek bevindt, vormt samen met het Marktplein
het historische hart. Het plein is een voormalige brink met in het midden de
Grote Kerk. Ten oosten van het historische hart bevindt zich het voormalige
dierenpark, tegenwoordig een openbaar park. Ten zuiden van het Marktplein bevindt
zich De Weiert, bestaande de overdekte winkelcentra De Weiert en De
Vlinder. Hier bevindt zich ook het Raadhuisplein, dat een deel van de Hondsrugweg
overkapt. Centrum-West ligt aan de overzijde van de Hondsrugweg. Hier
bevinden zich onder meer bioscoop Utopolis Emmen, het politiebureau en Wildlands.
Ten noorden en zuiden van
deze gebieden kent het centrum vooral een woonfunctie, zoals de buurt Oud
Allee nabij Station Emmen.
Het VVV is thans gevestigd in
een ruimte op de begane grond van de nabijgelegen villa de Lindenhof.
In het voormalige
beeldbepalende herenhuis was tot begin dit jaar Educohof gehuisvest. Het informatiecentrum
is inmiddels verkast naar de Kennis Campus Emmen in Stenden Hogeschool.
Bij het VVV-kantoor kopen we
een wandelkaart van het centrum van Emmen.
Tijdens de wandeling maken we
nog de volgende foto’s.
De bloemenklok is een
eerbetoon aan wijlen wethouder Roelof Zegering Hadders, een van de ‘founding
fathers' van het naoorlogse Emmen. De in 1991 overleden liberaal was bijna
veertig jaar lang wethouder in Emmen.
Het kunstwerk van Jan van Peer.
Lost in Wonder.
Zaterdag 23 september 2017
Vandaag zijn we naar Bourtange geweest.
Bourtange (Gronings: Boertang) is een
vestingdorp in de provincie Groningen, dat tijdens de Nederlandse Opstand is
aangelegd. Bourtange ligt in de gemeente Vlagtwedde, in de streek Westerwolde.
Het is een beschermd dorpsgezicht. Hoewel de grachten en muren anders doen
vermoeden, heeft Bourtange nooit stadsrechten gehad.
Tussen 1811 en 1821 was
Bourtange een zelfstandige gemeente, waartoe in het beginjaar ook Ter Apel,
Onstwedde, Sellingen, Vlagtwedde en Wedde behoorden. De eerste maire was Paulus
Eckringa. In 1811 werd Vlagtwedde afgesplitst en in 1813 Onstwedde. In 1821
ging Bourtange op in de gemeente Vlagtwedde.
Dit weekend houden ze
een herfstmarkt. De herfstmarkt vindt ieder jaar plaats op en
nabij het schilderachtige marktplein van de vesting.
De
markt biedt een gevarieerd aanbod voor binnen en buiten, alles wat thuishoort
op een herfstmarkt om thuis de herfstsfeer te versterken, Decoraties,
tuinmeubelen, antiek, brocante, jams en chutneys, kleding en nog veel meer!!!
Dit jaar is Wollig Landleven present op het Pastoorsbastion, met tientallen
kramen, allemaal gespecialiseerd in wolproducten.
Behalve dat de zon ons zeer gezind was, was er ook nog
een trouwpartij vandaag.
Gea’s eigen
houkje?
De kerkelijke inzegening
Voor het ontstaan van de vesting moeten we terug naar de
Tachtigjarige Oorlog. In de 16e eeuw beheersten onze voorouders de
grondwaterstand nog niet. Grote onbegaanbare moerassen bedekten de helft van de
huidige provincies Groningen en Drenthe. Die moerassen waren slechts op enkele
plaatsen, harde zanderige passen, doorgankelijk, waaronder de ‘twee uur gaans
lange, slechte pas’ over de plaats waar later Bourtange zou ontstaan. In maart
1580 kwam door het verraad van George van Lalaing, graaf van Rennenberg, de in
1577 door de Staten-Generaal benoemde stadhouder van Friesland, Groningen en
Drenthe, de stad Groningen in handen van de Spanjaarden. Later in het jaar 1580
gaf prins Willem van Oranje opdracht om een schans met vijf bastions aan te
leggen op de zandrug in het moerasgebied op de grens met Duitsland. Over deze
zandrug, of tange, liep de weg die de stad Groningen verbond met Lingen en
Westfalen. De Spanjaarden gebruikten deze route onder meer om de stad te
bevoorraden.
De prins hoopte door het aanleggen van de schans deze
belangrijke route te blokkeren, zodat de stad Groningen geheel geïsoleerd zou
komen te liggen.
Het ontwerp
Volgens het ontwerp
van de Alkmaarse burgemeester en vestingbouwkundige Adriaan Anthoniszoon zou
het een gebastionneerde vijfhoek worden. In april 1580 werd met het afgreppelen
in het veld begonnen. In 1593 was de schans voltooid. Het binnenplein binnen de
wal had een middellijn van 45 Rijnlandse roeden van 3,77 meter, dat is 168,85
meter. Over de punten der vijf in het moeras uitstekende bastions mat de schans
ongeveer 300 Rijnlandse roeden, dat is 60 Rijnlandse roeden van bastionspunt
tot bastionpunt.
Een musketschot reikte in 1593 niet verder dan 6 Rijnlandse
roeden, zodat men vanuit het ene bastion nog net de punt van het andere kon
bestrijken. Toch zou het nog vele jaren duren voor de stad Groningen zich
gewonnen gaf. In de tussentijd werd de schans versterkt. Na de reductie van
Groningen tot de Unie van Utrecht op 23 juli 1594 werd de vesting Bourtange
gekeerd, want zij diende niet langer om de stad te bedwingen, maar werd
onderdeel van het naar het oosten gerichte frontier, waar de Spanjaard op
Lingen was teruggetrokken. De schans werd aan de oostzijde uitgebreid met een
kroonwerk, bestaande uit een bastion met aan weerszijden een halfbastion,
alsmede met twee ravelijnen aan de westzijde en de noordzijde.
Hiermee beëindigen wij
ons bezoek aan Bourtange.
Nog een stukje Duitsland in
voor we teruggaan naar de camping. In een plaatsje niet ver van de grens doen
we onze boodschappen voor vandaag.
Zondag 24 september 2017
Vandaag met rond de 20⁰
C. maken we het een relax dagje van. Voor de eerste keer lunchen op het bordes.
Gea borduren en ik een beetje lezen, puzzelen etc.
Wel moeten we er even tussenuit voor de boodschappen in
Gieten.
Maandag 25 september 2017
Een wolkendek zorgt er voor dat de zon geen kans krijgt om het
een zonnige dag er van te maken. Misschien vanmiddag worden de wolken wat
dunner. Na de lunch verwachten we een nicht van Gea. Mogelijk dat zij ons meer
kan vertellen over de geschiedenis van de onderduikers.
Dinsdag 26 september 2017
Vandaag op visite bij de fam. Martijn in Hoogeveen. De laptop
mee om naar oude foto’s te kunnen kijken. Zowel Geert als Gea hebben foto’s
voor elkaar die we kunnen bekijken en op een USB-stick kunnen zetten. Voorst
hebben we gezellig kunnen bijpraten. En voor je het weet is de dag om. We zijn
net voor 10 uur op de camping, zo kunnen we de camping oprijden en de auto bij
de caravan zetten.
Woensdag 27 september 2017
Vandaag gaan we richting Leek (Groningen), we brengen dan
een bezoek aan het Nationaal Rijtuigenmuseum.
Het landgoed Nienoord werd
gesticht in 1508, toen jonker Wigbold van Ewsum uitgestrekte stukken veengebied
kocht bij Midwolde.
Hij liet een nieuw huis bouwen, de “Nije Oord”, en liet turf afgraven. Omdat
turf een belangrijke brandstof was, konden Van Ewsum en zijn afstammelingen een
fortuin opbouwen. Het huis Nienoord groeide uit tot de grootste borg (adellijk
landhuis) van Noord-Nederland. De kerk in Midwolde kwam in de macht van
Nienoord en werd grafkerk van de familie.
De Van Ewsums hoorden bij de belangrijkste jonkers van Groningen. Zij vochten
mee in de Tachtigjarige Oorlog tegen de Spanjaarden. In Vredewold, de streek
rondom Nienoord, waren zij oppermachtig. Op hun gebied ontstonden dorpjes zoals
Leek, Jonkersvaart en Zevenhuizen.
De laatste afstammeling, jonkvrouwe Anna van Ewsum, trouwde in 1665 de Duitse
baron Georg Wilhelm von Inn- und Knyphausen. De rijkdom van Nienoord bleef
groeien. Zo werd er een luxe schelpengrot in de tuin gebouwd, en werd de borg
versierd met allerlei beeldhouwwerken zoals een fraaie toegangspoort. De heer
van Nienoord werd door de keizer in Wenen verheven tot graaf en was voortaan de
hoogste edelman in Groningen.
In de loop van de 18de eeuw raakte het landgoed door allerlei erfeniskwesties
verwaarloosd. Na 1800 werden gedeelten van de borg afgebroken en in 1850 woedde
er een grote brand. De laatste baron Von Inn- und Knyphausen verliet de ruïne
en verhuisde naar Groningen.
Zijn neef jonkheer Bram van Panhuys erfde het restant van het landgoed en bouwde
na 1887 een nieuwe borg. Ernaast kwam een hertenkamp. De tuinen en schelpengrot
werden gerestaureerd en de weg van Midwolde naar Leek werd verhard met grind.
Zoon Hobbe werd burgemeester van Leek.
In 1907 overkwam de familie een tragische ramp toen de gehele familie Van
Panhuys in een koets te water raakte en verdronk. Alleen de kleinkinderen Bram
en Anneke waren thuisgebleven; zij verhuisden naar Wassenaar. En weer raakte
Nienoord in verval.
In 1950 kocht de gemeente
Leek het landgoed en de borg. In 1958 huurde het Nationaal Rijtuigmuseum de
borg en de bijbehorende tuinen. De borg werd gerestaureerd en er kwam een
restaurant. In de naastliggende polder kwamen diverse toeristische attracties
zoals het Familiepark Nienoord en het Zwemkasteel Nienoord. In het bos kwamen
een camping en een openluchttheater, de oude haven van Leek werd jachthaven met
een eigen paviljoen. De kerk in Midwolde, gelegen op loopafstand van het
museum, werd het de museumkerk.
Sinds 1 februari 2013 heeft
het Nationaal Rijtuigmuseum een nieuwe naam: Museum Nienoord. Dit is de
overkoepelende naam van het Nationaal Rijtuigmuseum en Borg Nienoord. Naast de
belangrijke collectie rijtuigen die het museum beheert, wordt er aandacht
geschonken aan de historie van de monumentale borg.
(zie: http://www.museumnienoord.nl/)
Met een gids werd ons de
diverse koetsen getoond.
Links een rouwkoets met onder de zitting van de koetsier een
ruimte waar de kist van een kind vervoerd kon worden. De ouders namen dan
plaats in de koets, hetgeen de kosten van een extra koets uitspaarde.
Rechts een taxikoets uit Engeland. Een zogenaamde “Handsom
koets”.
Een hansom cab is een
tweewielig koetsje met een overkapping waarbij de koetsier op een verhoogde,
verende zitting achter de passagiersbank kan plaatsnemen. Deze Engelse
stadskoets werd in 1834 uitgevonden door Joseph Hansom, een architect uit York.
Het voertuig werd door Hansom
ontwikkeld en getest in Hinckley, Leicestershire, Engeland. Oorspronkelijk werd
de koets Hansom safety cab genoemd. Zij was bedoeld om snelheid en
veiligheid te combineren door een laag zwaartepunt, zodat de koets niet snel
kon kantelen in de bochten. De koets werd later aangepast door John Chapman en
anderen maar behield de naam van zijn uitvinder.
Het rijtuig van prinses Wilhelmina.
De belletjes voor de koetsen. Deze werden in de
winter voorgeschreven, omdat men in de winter de koetsen niet konden aankomen.
Voordat de paardentram haar zegetocht begon, werd het lokale
vervoer in veel plaatsen in Nederland verzorgd met behulp van zogenaamde
"paarden-omnibussen". Rond 1875 komt deze omnibus in dienst bij de
Amsterdamsche Omnibus Maatschappij (AOM), die hem in 1885 aan de Bloemendaal-Overveen-Haarlem-Tram
Omnibus Maatschappij verkoopt. In 1902 gaat het rijtuig via het Studenten
Dispuut Vondel (Amsterdam) naar de Amsterdamsche Rijtuigmaatschappij (ARM). In
1960 verwerft het Nationaal Rijtuigmuseum de omnibus en restaureert deze in de
staat waarin in de omgeving van Haarlem heeft dienst gedaan.
De Borg Nienoord wordt ook gebruikt als trouwlokatie.
In authentieke zalen kunnen diverse festiviteiten
plaatsvinden. Zo is daar de tuinzaal, de ridderzaal en de balzaal.
De Ridderzaal
De Tuinzaal
De Balzaal.
Donderdag 28 september 2017
Vandaag weer even terug naar de Historische Kring
Gasselternijveen. Het boekje “D’Nieveenster School hebben bij Geert Martijn
achtergelaten, zodat we hebben geïnformeerd of zij nog een exemplaar hebben.
Dat was het geval, zodoende konden we er eentje ophalen.
Daarna zijn we naar de boerderij gereden waar ze groente en
aardappelen verkopen. Echter geen groente doch alleen aardappelen. 5 kilo voor
3 euro. Dat is geen geld.
Voor de lunch komen we in Borger terecht. Daarna naar de
familie Klinkhamer in Exloo. Door de bossen van de boswachterij komen we in
Exloo aan. Even bijpraten en daarna weer terug naar de camping. Gea heeft een
telefoonnummer van iemand die mogelijk ons iets kan vertellen over een Klasens
die in de Hoofdstraat in Valthe heeft gewoond.
Vrijdag 29 september 2017
Vandaag staat in het beeld om te beginnen met het inpakken
van de kratten. Morgen is onze laatste dag op de camping. En als er een gaatje
over is willen we nog even naar Borger om het Hunebedcentrum te bezoeken.
Het grootste gedeelte is al ingepakt. We gaan toch nog even
kijken bij het Hunebedcentrum.
Wat we nog niet eerder bekeken hebben is het nieuwe
bijgebouw. Het is het kenniscentrum. In het Kenniscentrum is een vaste
tentoonstelling te bewonderen: Expeditiepoort IJstijden & Prehistorie.
Deze expositie vertelt het verhaal van de Hondsrug, de ijstijden en prehistorie
staan hierbij centraal. Deze expositie maakt als expeditiepoort deel uit
van een groter geheel: het Geopark de Hondsrug.
Hierna brengen we nog een bezoekje aan de “Zwarte
Kersenboerderij”. We hebben de koelbox bij ons en deze is geheel gevuld met
o.a. worsten, karbonaatjes, rollade en wat meer zij. Deze gaan morgen mee naar IJmuiden,
kunnen we er nog wat van profiteren.
Voor straks hebben we een tafel besteld bij de “Brasserie”,
een soort van galgenmaal, maar dan veel en veel lekkerder.
Gea’s
voorafje
Parelhoen
Gea's toetje, warme blauwe kersen met slagroom
Ik ben
begonnen met een pompoen soep
Daarna de Parelhoen. Sapperdeflap
Gebakken parelhoen met dragonsaus en schorsenerenchips
Mijn toetje was een kaasplankje.
Proeverij hartig
Nederlandse kaasproeverij met vijgen-amandelbrood, perenmosterd, blauwe druiven
en walnoten. De kaasjes komen van de lokale kaasmakers.
Zaterdag 30 september 2017
De vakantie zit er op. De caravan verder leegmaken en de auto
inladen en we zijn klaar voor de reis.
De dag eindigt voor ons met een etentje bij de Thai in
IJmuiden.
