Wijk aan Zeeërweg - zaterdag 8 juni 2013

Vandaag bijtijds opgestaan. Om 10 uur begint er een excursie, wat georganiseerd is door de NGV-Kennemerland, in het kerkje van Spaarnwoude. De lezing wordt gegeven door Henk Koeleman (rechts), bestuurslid van de Stichting: "Vrienden van de Stompe Toren".

De beschermheilige van de kerk is Sint Gertrudis

Op het tableau staat zij afgebeeld met muizen. De muizen symboliseren de zielen van de overledenen, die eerst bij haar zijn langsgegaan. Zij is teven beschermheilige van ziekenhuizen. Daarnaast iszij patrones van de armen en weduwen, van herbergiers, van pelgrims, reiziger en weggebruikers.








Het kerkje kent een lange geschiedenis.Op een tableau is de geschiedenis van de Stompe Torenkerk af te lezen.

 

Tot de collectie van het kerkje behoren nog een aantal Delfts blauwen  borden, waarop o.m. het kerkje is afgebeeld.

 

 

Het kerkje wordt o.m. gebruikt voor culturele evenementen. Zo worden er concerten gehouden en kunstenaars kunnen hier hun werk exposeren.

De website van de Stompe Toren, http://www.stompe-toren.nl/ gaat in op de geschiedenis van het kerkje. In en om het kerkje zijn grafstenen te vinden die terug gaan in de geschiedenis.
Op de website: http://www.schiltmeijer.nl/Plaatsnamen/Begraafplaatsen/Algemene%20begraafplaats%20Spaarnwoude.htm
zijn de namen te lezen van hen die in en bij de kerk begraven liggen.



Op de grafstenen bij het kerkje staat een bijzonder logo.Het Castrum Peregini logo. Het behoort bij het kunstenaarsgenootschap Castrum Peregrini. Een van de "privileges" van het genootschap is, dat de leden begraven worden aan de voet van het kerkje in Spaarnwoude. De grafstenen kenmerken zich door het logo van het genootschap.

Het kerkje, zoals het nu is, kent geen uurwerk. In vroeger tijden heeft er een klok ingezeten. Het uurwerk is te zien in de toren.

Het ziet er oud en roestig uit, maar de mogelijkheid om het te restaureren schijnt aanwezig te zijn. Volgens ingewijden moet het geheel uit elkaar gehaald worden en sommige tandraderen zullen vernieuwd moeten worden om het uurwerk aan de praat te krijgen. En met een toevoeging is het ook mogelijk om een opwindmechanisme aan het uurwerk te koppelen.

In de toren hangt nog een luidklok.

In het verleden liep er vanaf Spaarndam tot aan de kerk een kerkpad. Door omstandigheden kun je van een gedeelte van het pad geen gebruik maken. Het loop over een stuk land van een boer naast de kerk en deze heeft het afgesloten voor het wandelend publiek. Om de boerderij loopt een weg die dan wel weer bij de ingang van de kerk uitkomt.

Eigenlijk zou met de boer een afspraak gemaakt moeten worden dat het pad weer in ere hersteld wordt.










Aan de zijkant van de kerk zijn een tweetal merkstenen aangebracht. De afstand tussen de stenen geven de armlengte aan van Klaas van Kieten, ook bekend als de reus van Haarlem. In de 13e eeuw schijnt deze reus in de buurt van Spaarnwoude geleefd te hebben. Zijn lengte was 2.69 meter. Uit de armlengte kon men zijn lichaamslengte berekenen. Deze berekening komt voort uit de berekening die Leonardo Da Vinci heeft verricht.


















In de kerk is de rozenkrans van Klaas van Kieten te bewonderen. De klompen zijn helaas niet bewaard gebleven.







 November 2002 is bij het kerkje een monument geplaatst vanwege de aardkundige waarden van het gebied. Zo'n 4500 jaar geleden is, op de plek waar nu de Stompe Torenkerk staat, een strandwal ontstaan. Een strandwal is een door de branding opgeworpen, boven het zeeniveau liggende, zandbank. Een strandwal is langgerekt, enkele meters hoog en ligt evenwijdig aan de kust. (bron: nl.wikipedia.org/wiki/Strandwal.

 

Tot besluit van de excursie wordt er een groepsfoto gemaakt.

Wijk aan Zeeërweg - week 19 - 23

Dinsdag 7 mei 2013

Vandaag is het eindelijk weer mooi weer en kunnen we in de tuin zitten. Lekker de kachel aan.

Tot rond half tien en dan steek de wind op, dus weer naar binnen. Wachten op de volgende gelegenheid

Dinsdag 28 mei 2013.

Kom ik in de tuin zie ik iets roods op een plankje. Ik denk, we hebben toch maar twee katten. Dat wil je niet geloven. Een kat van de buren, die meestal door onze katten weer de tuin uit wordt gejaagd, ligt daar op een plankje te slapen. En.. hij laat zich ook nog aanhalen.

En Dorus, die ligt daar rustig bij te suffen.

Donderdag 30 mei 2013

Als fundering voor de vlonder op het dak van de serre, gebruik ik geïmpregneerde balken. Eerst op maat zagen en daarna in de menie. Dan blijven ze tenminste nog een tijdje goed.

Dit is het eerste stel, nog drie te gaan.

Hier moet Gea nog een verhaaltje bij verzinnen.

een gezellige avond met de meiden van de naailes gehad. ieder had een gerecht gemaakt en meegenomen. Heerlijk was dat. Een idee om dat vaker te gaan doen. (facebook)

Vrijdag 31 mei 2013

Voordat het dak op de serre verder kan worden afgemaakt, moet er nog wat schilderwerk aan de deuren verricht worden. Dus dan maar de deuren eruit.

Zaterdag 1 juni 2013.

Vandaag heb ik het kozijn geschuurd, bijna mijn vingers tussen de deur en het kozijn gehad. De deur waaide plotseling dicht. Ik hoop dat het morgen minder waait dan kan ik het gaan schilderen. Het moet grachtengroen gaan worden.

En dit is dan het hele stel, klaar om gebruikt te worden.

En op de valreep was er nog gedeelte van het hekwerk wat nog bij geschilderd diende te worden.

Bijna niet op te merken, maar het onderste gedeelte, waar ik van boven niet bij kan komen, is nu weer een geheel met de rest.

Zondag 2 juni 2013.

Vanavond hebben we voor het eerst weer buiten kunnen eten. Een soort uit eten, maar dan thuis in de tuin.

Gea heeft een Rodekool schotel gemaakt, kacheltje aan, lekker warm. We hebben ook zo'n brander dat werkt op Bio-ethanol, dat viel tegen. Je voelt wel warmte, maar de vlammen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Dat zal wel de oorzaak zijn dat men denkt dat het vuurtje uit is en dan gaan bijvullen. Eigenlijk net geniepige moordenaars. Maar blijven  proberen misschien dat ie later op de avond beter zichtbaar is.

Dinsdag 4 juni 2013.

Vandaag is Gea jarig. We vieren dat met z'n tweeën met een uitje in Amsterdam. Eerst met de Fast Flying Ferries naar Amsterdam.

Een ideale verbinding tussen IJmuiden en Amsterdam. Vanwege de kosten zal deze manier van reizen per 1 januari 2014 mogelijk komen te vervallen.

Bij Ticket en Info de OV-kaart opgeladen en omdat het net naast het GVB is, een bakkie doen in het Noord-Zuid Hollands Koffiehuis.

Met de tram naar het Rembrandsplein. Op het plein staat, voor het beeld van Rembrandt van Rijn, een beeldengroep van de Nachtwacht.











Op ons programma staat het Tassenmuseum aan de Herengracht.
Daar aangekomen staat er een grote rij bezoekers. Het Tassenmuseum is niet ver van de Hermitage aan de Amstel. Dus besloten wij een stukje door te lopen naar de Hermitage in het voormalige bejaardentehuis Amstelhof.

Vanwege het feit dat het bejaardentehuis niet meer aan de eisen van deze tijd voldeed, is gezocht naar een mogelijkheid om het gebouw een andere inhoud te geven. Het is nu een dependance van de Hermitage in St. Petersburg.
Kort geleden was er nog een tentoonstelling van Vincent van Gogh. Nu het Vincent van Goghmuseum weer open is, is de collectie weer terug in eigen huis. De tentoonstelling van Peter de Grote handelt over het leven en werken van de Tsaar in Nederland.

Een deel van expositieruimte is ingericht over de geschiedenis van het Amstelhof als verpleegtehuis voor ouden van dagen. Jammer dat je er geen foto's mag maken. Maar via het internet hebben we toch nog wat foto's kunnen vinden.

Peter de Grote, links in z'n werkkloffie.

Handafdruk van Peter de Grote.

 Met deze koets reed Peter de Grote door de tuinen van zijn paleis.

 Wat ons opviel was dat Peter de Grote lang met een tenger postuur had.

 Dit is het model van het Tsaar Peter huisje in de oorspronkelijke staat. In het Zaans museum is het Tsaar Peter huisje te vinden, zoals we die nu nog kennen.

Het is ondergebracht onder een overkapping die het huisje beschermt tegen de weersinvloeden.

Overkapping
De laatste Russische tsaar, Nicolaas II, liet in 1895 de bekende Amsterdamse architecten vader en zoon Salm een nieuwe stenen overkapping ontwerpen. De architectuur van de Russisch-orthodoxe kerken diende daarbij als voorbeeld.

De stenen Russische keizerskronen op de gevel en naast de hekken benadrukken het vorstelijke verleden. Het bijzondere ontwerp van Salm werd in 2001 tot Rijksmonument verklaard, zodat hier nu op één plek twee monumenten staan. (bron: Zaans Museum: http://www.zaansmuseum.nl/index.php?id=186

Van het Oude Amstelhof herinnert nog een paar kamers c.q. zalen aan de tijd toen er nog bejaarden woonden.

 De kerkzaal.

De regentenkamer

De keuken met de kookpotten die tot half 1800 gebruikt werden.

Na dit alles bekeken te hebben, was er nog tijd genoeg om alsnog het Tassenmseum te bezoeken.

De drukte was geheel over en we konden het museum op ons gemak bekijken. Zoveel verschillende soorten tassen, aangepast aan de mode van de tijd. Een extraatje was de tentoonstelling van schooltassen. Van houten kistjes tot de moderne pukkels.

Houten schooltassen

                   Zogenaamde Dijentassen.

                   Schooltassen uit de expositie schooltassen.

Het tassenmuseum is gevestigd in een oud herenhuis aan de Herengracht. Met mooie stijlkamers.

Tot slot zijn we naar het Centraal Station gegaan.

Op het Eerste perron is het Grand Cafe  Restaurant 1Klas gevestigd.











 Het leek me  toepasselijk om daar een maaltijd te gebruiken. Op de bar staat een witte kaketoe die af en toe laat merken dat hij aanwezig is.

Het eten was voortreffelijk.