vrijdag 29 december 2017

Een dagje Apeldoorn - Paleis het Loo



Woensdag 20 december 2017

Vandaag begeven wij ons in Koninklijke sferen. We gaan naar Paleis het Loo in Apeldoorn. Tot 8 januari is daar een tentoonstelling van de Koninklijke gedekte tafels in kerstsfeer.

Na 8 januari 2018 sluit het paleis haar deuren voor drie jaar om een renovatie uit te voeren.

In 1684 is men begonnen met de bouw en in 1686 waren zowel het paleis als de tuinen zo goed als klaar.

Het Paleis het Loo is eigenlijk het jachtslot van de Koninklijke familie en derhalve de zomerresidentie.

De tentoonstelling is ingericht in vier eeuwen koningshuis; 17e, 18e, 19e en 20e eeuw.
De 17e eeuw bevat de periode van Koning-Stadhouder Willem III met Mary II Stuart.
De 18e eeuw bevat de periode van Stadhouder Willen IV met Anna van Hannover en Wilhelmina van Pruisen.
De 19e eeuw bevat de periode van Koning Willem I met Wilhelmina van Pruisen, Koning Willem II met Anna Paulowna, Koning Willem III met Sophie van Würtemberg en  Emma van Waldeck-Pyrmont.
De 20e eeuw bevat de periode van Koningin Wilhelmina met Hendrik van Mecklenburg-Schwering en Koningin Juliana met Bernhard van Lippe-Biesterfeld.


Op het Stallenplein was een heuse ijsbaan gecreëerd, waar de jeugd, maar ook sommige ouderen, uitbundig gebruik van maakte. 


Vanaf het Stallenplein is er een looproute middels een japans/chinees uitziende poort naar het Paleis. Deze looproute is gemarkeerd met verlichte kerstbomen.


Op het voorplein is her en der nog de sneeuw te zien van de afgelopen tijd.


Via de vestibule kom je bij het Gouden hek. Deze diende voorheen als de toegang tot de tuinen.

De nieuwe eetzaal is ingericht met de tafel die na de jacht prins Hendrik, echtgenoot van Koningin Wilhelmina, met zijn gasten deelde. Op de tafel staat het pronkstuk De Zilveren Adelaar.


Via een aantal kamers komen we uit in de Hofkapel. Deze oorspronkelijk Anglicaanse kapel werd voor Koning-Stadhouder Willem III en zijn echtgenote Mary in 1692 gebouwd.


Tegenover de preekstoel komt uit de betimmering het vorstelijk gestoelte naar voren. Hier staat nu de zetel van koningin Wilhelmina. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw beschoten waar meubelen en kostbaarheden uit Paleis Het Loo werden bewaard. De armstoel van de koningin is hierbij beschadigd. Na haar terugkeer op Het Loo wenste zij dat het gat in de stoel als blijvende herinnering aan de bezettingstijd voor iedereen te zien zou zijn.

Koningin Wilhelmina overleed op 28 november 1962 en werd in de kapel opgebaard. Op haar kist lag de Bijbel, die in 1862 aan Koning Willem III werd geschonken.
Deze bijbel is sindsdien de familiebijbel van het Huis Oranje-Nassau.

Hierbij verlaten wij de 17e eeuw en komen in de 18e eeuw.


De bibliotheek werd ingericht na het overlijden van Koningin Mary II. Hierin is de boekenverzameling van Koning-Stadhouder Willem III.


Voor deze gelegenheid zijn een beperkt aantal zilveren soepterrines opgesteld.


Vanuit de bibliotheek komen we in de schilderijengallerij. 


Hier zijn o.m. het portret van Prins Willem van Oranje te bewonderen.


We komen nu uit op de zitkamer van Stadhouder Willem V. Een ruim gedekte kamer met aan het plafond een porseleinen kroonluchter. Deze en de bloemenvazen zijn cadeaus van Frederik de Grote.

In de kamer van Koning Willem I hangen de eigen familie portretten, terwijl het interieur van het Paleis Het Loo nog geheel in de stijl van Koning Lodewijk Napoleon uitstraalde.


In de bedkamer van Koningin Mary II staat een kostbaar bed waarmee men graag wilde pronken. In deze kamer ontving Koningin Mary II haar gasten.


Aansluitend op de bedkamer is het privé en boekenkabinet van Koningin Mary II. In dat deel trok Koningin Mary II zich terug en dronk ze daar thee of chocolade uit haar servies van Chinees porcelein.



In de audiëntiezaal hield, als Koning Willem I op het Paleis het Loo verbleef, elke woensdag audiëntie. Dit is de grootste ontvangstruimte van het Paleis het Loo.


In het kabinet van Koning-Stadhouder Willem III bevindt zich een secretaire waaraan Willem III de brieven schreef en de stukken ondertekende.


De bedkamer van Koning-Stadhouder Willem III was tevens de ruimte waar hij zij adviseurs ontving. Het staatsiebed, de wanden en de stoelen zijn bekleed met kostbaar damast.


In de zitkamer van Koning Willem II hangt het staatsieportret. Hij is bekend geworden door zijn aandeel in het succes van de Slag bij Waterloo, waaraan hij zijn bijnaam “de held van Waterloo” te danken heeft.
 

































Toen Willem II overleed, werd hij opgevolgd door Koning Willem III. De nieuwe koning was getrouwd met de Duitse prinses Sophie, die bekend stond als een kunstzinnige en intelligente vrouw. Op haar portret in deze kamer draagt Sophie een diadeem met sterren. Dit diadeem droeg Koningin Máxima op haar trouwdag.


De badkamer van Koningin Wilhelmina. In 1904 liet Koningin Wilhelmina haar oude badkamer vervangen door deze nieuwe badkamer met marmeren wanden. Modern voor die tijd zijn de douche en het verwarmingselement.


De slaapkamer van Koning Willem III. Toen Stadhouder Willem II I in 1689 koning van Engeland werd, sliep hij voortaan in deze kamer. De inrichting is uit de tijd van Koning Willem III. In 1890 is hij hier, in dit bed overleden. Naast de toilettafel staat zijn postoel. Het paleis had in die tijd nog geen riolering en waterleiding.


De speelkamer van Prinses Wilhelmina. Wilhelmina was enig kind en speelde vaak alleen. Soms werden kinderen uit de kringen van het hof uitgenodigd om met haar te spelen. Ze moesten haar dan wel met “mevrouw” aanspreken.


De zitkamer ook wel de muziekkamer genoemd. Bij de vleugel in de hoek, achter de gedekte tafel kreeg de jonge Prinses Juliana vioolles. Tussen de portretten van Wilhelmina’s ouders Willem III en Emma hangen enkele schilderijen die door Wilhelmina zelf zijn geschilderd.



De werkkamer van Koningin Wilhelmina. Na vijftig jaar koningin te zijn geweest, deed Wilhelmina in september 1948 afstand van de troon. Ze trok zich terug op Het Loo. Hier schreef ze haar memoieres “Eenzaam, maar niet alleen.”


In de hoek van werkkamer zien we de zit-slaapkamer van Prinses Juliana. Dit is altijd de kamer geweest van jong Oranje Prinsen en Prinsessen, dicht bij de kamers van hun moeders.


Er was ook een kamer ingericht zoals deze in gebruik was bij Prinses Margriet en haar gezin. Een vrolijk versierde kinderstoel.

De nachtjapon van Wilhelmina


Er is nauwelijks nachtkleding bewaard gebleven in de collectie koninklijke kleding. Dit maakt de schenking van de nachtjapon van Koningin Wilhelmina, versierd met Engelse of Zwitserse borduursels, een grote aanwinst. Het nachthemd van wit linnen is geborduurd met een gekroonde ‘W’ als monogram.

Servetten vouwen


In het verleden was een koninklijk gedekte tafel pas compleet met kunstig gevouwen servetten. Tijdens Winterpaleis Het Loo zijn hiervan op de gedekte tafels in het paleis indrukwekkende voorbeelden te zien. Hoe het servetten vouwen in zijn werk gaat wordt getoond tijdens demonstraties en ook bezoekers kunnen zelf aan de slag om bijvoorbeeld een ‘papegaai’, ‘historische keukenmeid’ of ‘lotusbloem’ te vouwen.

Nog wat impressiesvan ons bezoek aan het Paleis Het Loo.




 
































  

 













 





zaterdag 7 oktober 2017

Gasselte 2017




Zaterdag 9 september 2017

Vroeg uit de veren, auto inladen. Eerst op verjaardagsvisite in de Velserbroek. Lunchen bij de familie en daarna op weg.
Een voorspoedige reis, zelfs behoefden we niet te wachten voor de bruggen op de afsluitdijk. De eerste stop bij Joure voor een kopje koffie en gebruik van het toilet Vertrokken om rond half twee uit de Velserbroek en aangekomen omstreeks kwart voor vijf in Gasselte. En één klein buitje regen Het zonnetje kwam ons tegemoet op de camping. Uitladen bij droog weer is toch wat prettiger dan in de regen.

De chalet is weer, zoals vanouds, uitstekend verzorgd. Het bed is even wennen, maar ja wat wil je als je thuis een waterbed gewend bent.

's Avonds hebben we genoten van het evenement in de Royale Albert Hall in Londen met de “Last Nights of the Proms”, voor de Engelsen een ware happening.



Royal Albert Hall


 Zondag 10 september 2017

Rond negen uur de warme croissants bij de receptie opgehaald. Een welkome service van de beheerders Een dag van te voren bestellen en de volgende ochtend ophalen.


Onze Chalet in de ochtendzon.
Het weer ziet er vooralsnog goed uit, wel wat bewolking maar de zon laat zich ook zien en met rond de 17º C. zijn we niet ontevreden. De verwachting is dat het vandaag droog blijft.
Vanmiddag gaan we eerst naar Gieten voor de nodige boodschappen.
En daarna zien we wel weer.

Uit een uitgave van Week in Week uit, een vakantiekrant in de Drentse Hondsrug, vinden we een evenement in Nieuw Annerveen. Ongeveer 17 kilometer vanaf de camping.

Het evenement behelst het omgaan met wilde planten die geschikt zijn om als kruid toegediend te worden bij gerechten. Het is het kennen en herkennen van planten die moeder natuur ons kan bieden. Eén van standhouders verkoopt ecologisch gekweekte groenten. Gea heeft haar oog laten vallen op snijbiet. Morgen gaan we kijken hoe de bereiding uit gaat vallen. Na de presentatie van de deelneemsters maken we een korte wandeling om te zoeken naar eetbare planten. Eigenlijk zoals in het verre verleden draagt deze “workshop” bij om de kennis van de wilde planten op te halen. Of die kennis aan mij is besteed, is nog maar de vraag.

De Hunze



















Het Beverpad en insectenhotel bij de boerderij.

Maandag 11 september 2017

Gea is vanmorgen lopend naar bakker Timmer in Gasselte gegaan om een koala broodje te kopen. Helaas was dat al uitverkocht, dus maar een volkoren brood gekocht. Tevens kon Gea de verleiding niet weerstaan en heeft tevens een zakje met kniepertjes gekocht.

Vanmiddag gaan we naar Borger. Ik heb nog wat aanvullende medicijnen nodig. Volgens de eigen apotheek in IJmuiden zou het geen problemen opleveren om de medicijnen te verkrijgen.

En uiteraard ook voor de nodige boodschappen. En we zien wel verder wat deze dag ons brengt.

Je kunt merken dat we buiten het toeristenseizoen in Borger zijn, lang niet zo druk. Na de boodschappen zijn we naar een pluimveebedrijf gereden, daar staat een automaat waar je eieren kunt kopen. Het bedrijf is gevestigd aan de Borgerveldweg en bij toeval werden we gewezen op de mogelijkheid.

’s Avonds een familiebezoek in Borger gebracht.

Dinsdag 12 september 2017



Vanochtend doen we het rustig aan. Afgelopen nacht heeft het weer behoorlijk geregend, maar als je slaapt heb je daar geen last van.

Middag gaan we naar Gasselternijveen, naar de historische kring om wat boekjes voor Gea op te halen. Gea heeft haar drie boekjes van “Op het Spoor” kunnen verkrijgen en daarnaast nog een boekje over D’Nieveenster School. Dit boekje handelt over het ontstaan van het onderwijs in Gasselternijveen.



Na het boodschappen doen terug naar de camping. ’s Avonds de televisie aan, mede door het slechte weer haperende ontvangst. Televisie uit, lekker relaxen.

Woensdag 13 september 2017

Vannacht veel regen en storm. In de ochtend veel wind, zo nu en dan een buitje, maar soms breekt de zon door. Vandaag wordt het een binnendag.
Genoeg te doen met de stamboom.

Donderdag 14 sep. 2017

Vandaag ziet het al weer een stuk beter uit. De storm is in ieder geval gaan liggen en soms een buitje, maar dat mag de pret niet drukken.
Vanmiddag gaan we naar Exloo. Aan de Zuiderhoofdstraat 9 is de zaak van Geerts gevestigd. Deze is nauw verbonden met de Historische Vereniging Carspel Oderen. In het periodiek “Spitwark” heeft een artikel gestaan over onderduikers in Valthe. Een van de onderduikers was Lambertus Pruisscher, een verwante van Gea. In het artikel wordt aangegeven dat Lambertus Pruisscher en Hendrik Henderikus Klasens (ook een verwante van Gea) ondergedoken heeft gezeten in het zogenoemde Ten Havebos. Waar we naar op zoek zijn is het adres van de familie Klasens aan Hoofdstraat in Valthe. Voor zover ons bekend is heeft op dat adres geen familie Klasens gewoond.

Gea heeft van Geerts wat telefoonnummers gekregen van mensen die al lang Valthe wonen. Misschien dat iets oplevert.

Ter gelegenheid van het 800-jarig bestaan is er een boekwerk samengesteld over Valthe. Dit boekwerk “800 jaar Valthe een uniek dorp – 1217-2017, heeft Gea gekocht bij Geerts. Weer een stukje naslag over Drenthe.

Na nog wat boodschappen gedaan te hebben zijn we naar Gasselterboerveen gereden. Daar is een varkenshouderbedrijf Karbo en Naatje.

Van het slachtvee maken zij zelf, uiteraard karbonade, worsten voor in de soep, varkensrollades, en droge worst. Een paar jaar geleden hebben we deze boerderij ontdekt en als we in Gasselte zijn gaan we daar wel een paar keer naar toe voor onze inkopen.
Even verderop is ook een boerderij die groente en aardappelen verkoopt voor een goedkope prijs. Daar gaan we in de loop van deze vakantie wel naar toe.

Vrijdag 15 september 2017.

Het weer is ons gunstig gestemd. We hebben een wandelroute gevonden in Odoorn van zo’n rond 5 kilometer. De route wordt met bordjes aangegeven. Het gedeelte wat we gewandeld hebben voert ons door de nieuwe wijken van Odoorn.




 




Even bijkomen van de wandeling met een kopje thee in de Boshof.

We zijn toch nog nieuwsgierig hoe of het zit met het onderduikadres in Exloo.
Dus op naar de Valtherweg.





Vanuit de ouderlijke woning aan de Valtherweg 20 werden de onderduikers verzorgd. (zie rode cirkel)
Aangekomen op het adres troffen we de  huidige bewoonster aan. Na uitleg van ons doel werden we uitgenodigd om even binnen te komen. Haar man was in het bos wandelen met honden. Hij zou ons meer kunnen vertellen over het onderduikadres. Bij thuiskomst liet de man de plek zien waar de onderduikers hebben gezeten.


Van de plek van het onderduikadres is door de begroeiing weinig meer te zien.

Het bestond uit een kuil waarin vroeger tijden een hunebed was. Van het hunebed was weinig over en slechts een kuil was er van over. Met planken en andere materialen werd de kuil ingericht en afgedekt met takken en heide.

Om aan te geven dat er een hunebed was geweest, heeft men een boomstam geplaatst met een plaquette, waarop uitleg wordt gegeven over deze “verdwenen” hunebed.
Onze gids vertelde dat medio 1995 een video is gemaakt over het onderduikadres. Deze video is te vinden bij het Drents Archief in Assen. Via internet hebben deze video kunnen bekijken. We gaan proberen een kopie van de video te krijgen.
Al met al een nuttige middag en we zijn nog meer te weten gekomen over deze geschiedenis.




’s Avonds hebben we gegeten in de Brasserie, naast de camping.Heerlijk gegeten.

Zaterdag 19 september 2017

Vandaag is het boodschappendag. In Gieten zijn verscheidene winkels, waaronder Jumbo. En het moest er toch van komen, in de winkel kwamen we familie van Gea tegen. Nu zal de rest van de familie wel weten dat we in Gasselte zijn neergestreken.

Gea is nog even aan de wandel gegaan. Vanuit Gasselte naar Borger loopt de Borgerweg.
Richting Drouwen. Daar heeft ze nog wat foto’s gemaakt.















                                        Paddenstoelen maken de herfst zichtbaar.




 


















Links een wandelpad naar Drouwenerzand en rechts de Borgerderweg.





 Zondag 17 september 2017

Vanmiddag is er bij het Boomkroonpad een buitenfestival. Het Buitenfestival bij Buitencentrum Boomkroonpad betekent een gezellige dag in het bos met allerlei activiteiten voor jong en oud. Er zijn verschillende demonstraties en kraampjes met streekproducten en kunst. We gaan het beleven.

Vanuit Gasselte wordt een geasfalteerde weg aangegeven richting Boomkroonpad, echter op een gegeven moment gaat de weg over in een keienweg waar vroeger de ossenkarren nog over gereden hebben. Maar we hebben het gevonden.
Op het Boomkroonpad kun je het bos van de Hondsrug eens op een heel andere manier bekijken: van boven! Het Boomkroonpad is namelijk een spannend pad van 125 meter lang, dat door de toppen van de bomen loopt.

We hebben gekeken of je Boomkroonpad van buiten nog zichtbaar was, echter door de begroeiing van de bladeren is daar niets van te zien.
In wintertijd, als de bomen hun bladerdak hebben verloren dan is het bouwsel waarneembaar. (zie rechts)

Wij zijn gekomen voor het buitenfestival.
Diverse standhouders hebben hun waren in de kraampjes uitgestald. Veel van de standhouders presenteren hun streekproducten.

En ondanks dat op sommige plekken de grond nog drassig is van de regen, is er veel volk op de been.



 















Nieuwe aanwinst voor thuis. Een drietal paddenstoelen op een blaadje.

Staatsbosbeheer gaf een demonstratie met het stapelen van houtblokken en het zagen van plakken boomstammen.







 










De plakken vonden gretig aftrek bij de bezoekers.
Wat men daarmee gaat doen is mij een raadsel, waarschijnlijk eindigen deze plakken wel in een houtkachel of vuurkorf.

Zomaar wat impressies van deze middag.

 


















 













 


 

















Maandag 18 september 2017



Vanmiddag naar Borger voor de noodzakelijke boodschappen. Daarna een stukje verkend in de omgeving. Uiteindelijk strijken we neer bij de herberg in Anderen. Verleden jaar hebben daar gelogeerd. Toen was er andere eigenaar. De nieuwe eigenaar is pas in september opengegaan. Het is wederom een familie hotel. Iets wat we verkiezen boven een groot hotel. Daar leef je alleen als kamernummer.

Een kopje thee en daarna op weg naar de camping.







Onderweg kregen we nog een verrassing te verwerken toen we door Rolde reden.

Dit verwacht je in november, december maar niet in september. Een zeer plaatselijke hagelbui.



Vanavond kregen we een telefoontje van Beryl. Helaas kan ze niet komen om mijn verjaardag te vieren. Ze heeft namelijk longontsteking, wat het reizen onmogelijk maakt. Ze had een kamer geboekt in Hotel Buxus in Gasselte. We zijn direct naar het hotel gegaan om door te geven dat zij niet kan komen. Het bleek geen enkel probleem te zijn om de boeking ongedaan te maken. Helaas maar het is niet anders. Hoofdzaak is dat ze weer opknapt.



Mogelijk dat we volgend voorjaar, onder voorwaarde dat zij weer beter is, een paar dagen kunnen doorbrengen in Drenthe. 



Dinsdag 19 september 2017.



Vandaag gaan we naar het Archief in Assen. We willen meer te weten te komen over de onderduikers in Exloo. Een medewerker van het archief is bereidwillig geweest om de boeken in te kijken over gevangenneming van de vader van Lambert Pruisscher. Hij werd er van beschuldigd gestolen Duitse brandstof verkocht te hebben. Helaas in de boeken die bij het Drents archief bekend zijn, komt de naam van Pruisscher niet voor.

Met betrekking tot de video over de onderduikers wil men vanuit het archief proberen een exemplaar vrij te krijgen.

Al met al toch niet een verloren middag.   



Nog even langs de “eier automaat” voor wat eieren.












 



















Het bedrag staat op het luikje. Geld inwerpen, nummer van het luikje intoetsen en het luikje openen en de eieren eruit halen.




















 


























Woensdag 20 september 2017



Vandaag gaan we de grens over. We willen naar Meppen in Duitsland.

Meppen is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen, gelegen in het landkreis Emsland. De stad telt 34.549 inwoners. Het is de Kreisstadt van het Emsland met de status van een zelfstandige Gemeente.





 
Het oude Raadhuis.



 
























 



















In 1657 wordt door de bisschop van Münster in de Burgstrasse te Meppen een garnizoens-apotheek opgericht. Deze apotheek verhuist eerst naar de Markt 44 en daarna naar de huidige locatie aan de westzijde van de Markt.


Een apotheek die reeds jaren in de familie Kerckhoff is generatie op generatie overgegaan en wordt nu geleid door Dr. Friedrich Kerckhoff (sinds 1957) en zijn zoon Dr. Hermann Kerckhoff (sinds 1996) aan het hoofd van de onderneming. Onder hun leiding wordt de traditie van gedegen vakkennis en betrouwbaarheid gecombineerd met de nieuwste ontwikkelingen en inzichten.





 
















Het Windthorst Gymnasium met het standbeeld van Ludwig Windthorst, de naamsgever van het gymnasium.


Nog even wat impressies van Meppen.
























    
Het gebouw aan het eind van de straat is het gemeente museum, helaas gesloten.












































Ik zag twee beren, die ………………………….





De kerk van het Windthorst Gymnasium.



Een groot warenhuis waar we onze boodschappen hebben gedaan. Alleen je bent heel wat tijd kwijt om te zoeken naar een product.

Donderdag 21 september 2017

Een dag met een dubbel gevoel, helaas kan Beryl door ziekte niet bij ons zijn, maar in gedachte zijn we bij haar. Hopelijk knapt ze gauw op. Al veel telefoontjes gekregen. Op Facebook staan ook de nodige berichten.
 
Vanmiddag zijn we en stuk wezen wandelen. Achter de camping ligt het natuurgebied “Het Drouwernerzand”. Wat een stukje van 4,5 kilometer is, werd uiteindelijk 8,9 km. Je mist een paaltje en je bent meteen de weg kwijt. Uiteindelijk kwamen we bij de camping Horstmannsbos uit. En dat is aan de andere kant van het natuurgebied.

Het Drouwenerzand ligt op de Hondsrug tussen de dorpen Gasselte en Drouwen. In het begin van de vorige eeuw werd het Drouwenerzand beschouwd als één grote ramp. Jaren van overbegrazing door schapen, het steken van heideplaggen en het delven van keien hielden de ‘malende zandzee’ van het Drouwenerzand in beweging. Dit vormde een bedreiging voor de landbouwgronden en wegen. Een groot contrast met de vredige aanblik die het terrein nu biedt.
Wandelen Hondsrug                                             
De gemarkeerde wandelroute van vier kilometer is op diverse plaatsen vanaf de omliggende horecagelegenheden en campings te starten. Wandelaars lopen zowel door het heide- en stuifzandgebied als door het bos. De door heideschapen begraasde heide is alleen toegankelijk over de gemarkeerde wandelroute. Binnen het begraasde gebied zijn honden niet toegestaan.

Stuifzandheide

Het deel van het terrein dat niet bebost is, bestaat uit stukken rustend stuifzand en heide met Struik- en Kraaihei. Verspreid in het gebied over grote oppervlakten zijn mos- en korstmosbegroeiing te zien.
Het terrein is een belangrijk broedgebied voor de Boomleeuwerik, Roodborsttapuit en Nachtzwaluwen. De Klapekster is een vaste wintergast.
Dit is wat vandaag nog te zien is van de heidebrand in april 2017.
Gasselte
Op de heide bij Gasselte is zondagochtend 20 april 2017 een flinke brand uitgebroken. De brandweer heeft het vuur inmiddels onder controle. Het sein brand meester is gegeven. Nog niet alle vlammen zijn geblust, maar er is geen gevaar meer dat de vlammen zich opnieuw kunnen verspreiden.

Bungalowpark

De brand begon in de buurt van bungalowpark Wanderswoud aan de Hoogte der Heide. De brandweer kon de brandhaard aanvankelijk moeilijk bereiken. Met voldoende slangen kon men toch het vuur bereiken.

Watertransport uit meer

Met behulp van watertransport vanuit een dichtbijgelegen meer kon het blussen even later beginnen. Er waren meerdere korpsen aanwezig, om te voorkomen dat het vuur zich verder zou verspreiden. Ook waren er extra manschappen nodig omdat de brandweermannen te voet naar de brandhaard moesten komen.

Meerdere korpsen ingezet

De korpsen uit Gieten, Gasselternijveen, Vries, Zuidlaren, 2e Exloërmond, Annen, Veendam, Emmen en Borger werden opgeroepen en Hoogeveen zorgde voor de logistiek. Er is ongeveer 2,25 hectare heide afgebrand. Bungalowpark Wanderswoud werd niet bedreigd door het vuur, mede door de gunstige stand van de wind. Over de oorzaak van de brand is nog niets bekend. De melding kwam in eerste instantie van Alinghoek in Drouwen van een aantal wandelaars. Maar de locatie kon men niet direct achterhalen, na enig speurwerk was de locatie aangetroffen en kon men beginnen met blussen. (http://www.noordernieuws.nl/2017/04/30/grote-heidebrand-in-gasselte/)










































Vanmiddag nog even naar Gieten voor wat boodschappen voor vanavond. Vanavond komen Geesje en Guus Moes op visite.





Wij hebben om zes uur een tafel voor drie besteld bij de “Brasserie De Berken”. We zijn echter met z’n tweeën, helaas kan Beryl er niet bij zijn.

Het eten was voortreffelijk, vooraf een smakelijke soep, daarna een heerlijke moot zalm. Het toetje heb ik overgeslagen. De vorige keer resulteerde het in een te hoog bloedsuiker, maar een cognac was een goede vervanger.
Terug naar de camping in afwachting van onze visite.




Vrijdag 22 september 2017 

Vanmorgen wat vroeger dan gewoonlijk opstaan. In Emmen wordt op de vrijdag de bijna grootste markt van Nederland gehouden met o.a. Stoffenmarkt, Biologische markt en een groot vis aanbod. Gea is op zoek naar lappen stof voor het maken van een blouse en een jurk.
Na het bezoek aan de markt en gevonden hebbende waar Gea naar zocht, hebben we de plaatselijke VVV kantoor bezocht om te zien of er nog bezienswaardigheden te bekijken wat Emmen te bieden heeft. Wat we zoal zien is dat Emmen het meeste van de binnenstad vervangen heeft door nieuwbouw. 
Het eigenlijke centrum is grofweg op te delen in vijf gebieden. Het Oude Centrum, een winkelgebied waar zich ook de Centrale Bibliotheek bevindt, vormt samen met het Marktplein het historische hart. Het plein is een voormalige brink met in het midden de Grote Kerk. Ten oosten van het historische hart bevindt zich het voormalige dierenpark, tegenwoordig een openbaar park. Ten zuiden van het Marktplein bevindt zich De Weiert, bestaande de overdekte winkelcentra De Weiert en De Vlinder. Hier bevindt zich ook het Raadhuisplein, dat een deel van de Hondsrugweg overkapt. Centrum-West ligt aan de overzijde van de Hondsrugweg. Hier bevinden zich onder meer bioscoop Utopolis Emmen, het politiebureau en Wildlands.
Ten noorden en zuiden van deze gebieden kent het centrum vooral een woonfunctie, zoals de buurt Oud Allee nabij Station Emmen.

 
Het VVV is thans gevestigd in een ruimte op de begane grond van de nabijgelegen villa de Lindenhof.

In het voormalige beeldbepalende herenhuis was tot begin dit jaar Educohof gehuisvest. Het informatiecentrum is inmiddels verkast naar de Kennis Campus Emmen in Stenden Hogeschool.
Bij het VVV-kantoor kopen we een wandelkaart van het centrum van Emmen.
Tijdens de wandeling maken we nog de volgende foto’s.

De bloemenklok is een eerbetoon aan wijlen wethouder Roelof Zegering Hadders, een van de ‘founding fathers' van het naoorlogse Emmen. De in 1991 overleden liberaal was bijna veertig jaar lang wethouder in Emmen.









Het kunstwerk van Jan van Peer.

 












 

















Lost in Wonder.              
 
















Zaterdag 23 september 2017

Vandaag zijn we naar Bourtange geweest.
Bourtange (Gronings: Boertang) is een vestingdorp in de provincie Groningen, dat tijdens de Nederlandse Opstand is aangelegd. Bourtange ligt in de gemeente Vlagtwedde, in de streek Westerwolde. Het is een beschermd dorpsgezicht. Hoewel de grachten en muren anders doen vermoeden, heeft Bourtange nooit stadsrechten gehad.
Tussen 1811 en 1821 was Bourtange een zelfstandige gemeente, waartoe in het beginjaar ook Ter Apel, Onstwedde, Sellingen, Vlagtwedde en Wedde behoorden. De eerste maire was Paulus Eckringa. In 1811 werd Vlagtwedde afgesplitst en in 1813 Onstwedde. In 1821 ging Bourtange op in de gemeente Vlagtwedde.













Dit weekend houden ze een herfstmarkt. De herfstmarkt vindt ieder jaar plaats op en nabij het schilderachtige marktplein van de vesting.
De markt biedt een gevarieerd aanbod voor binnen en buiten, alles wat thuishoort op een herfstmarkt om thuis de herfstsfeer te versterken, Decoraties, tuinmeubelen, antiek, brocante, jams en chutneys, kleding en nog veel meer!!! Dit jaar is Wollig Landleven present op het Pastoorsbastion, met tientallen kramen, allemaal gespecialiseerd in wolproducten.
Behalve dat de zon ons zeer gezind was, was er ook nog een trouwpartij vandaag.
Gea’s eigen houkje?
 

















De kerkelijke inzegening 



















 

Voor het ontstaan van de vesting moeten we terug naar de Tachtigjarige Oorlog. In de 16e eeuw beheersten onze voorouders de grondwaterstand nog niet. Grote onbegaanbare moerassen bedekten de helft van de huidige provincies Groningen en Drenthe. Die moerassen waren slechts op enkele plaatsen, harde zanderige passen, doorgankelijk, waaronder de ‘twee uur gaans lange, slechte pas’ over de plaats waar later Bourtange zou ontstaan. In maart 1580 kwam door het verraad van George van Lalaing, graaf van Rennenberg, de in 1577 door de Staten-Generaal benoemde stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe, de stad Groningen in handen van de Spanjaarden. Later in het jaar 1580 gaf prins Willem van Oranje opdracht om een schans met vijf bastions aan te leggen op de zandrug in het moerasgebied op de grens met Duitsland. Over deze zandrug, of tange, liep de weg die de stad Groningen verbond met Lingen en Westfalen. De Spanjaarden gebruikten deze route onder meer om de stad te bevoorraden.
De prins hoopte door het aanleggen van de schans deze belangrijke route te blokkeren, zodat de stad Groningen geheel geïsoleerd zou komen te liggen.

Het ontwerp
Volgens het ontwerp van de Alkmaarse burgemeester en vestingbouwkundige Adriaan Anthoniszoon zou het een gebastionneerde vijfhoek worden. In april 1580 werd met het afgreppelen in het veld begonnen. In 1593 was de schans voltooid. Het binnenplein binnen de wal had een middellijn van 45 Rijnlandse roeden van 3,77 meter, dat is 168,85 meter. Over de punten der vijf in het moeras uitstekende bastions mat de schans ongeveer 300 Rijnlandse roeden, dat is 60 Rijnlandse roeden van bastionspunt tot bastionpunt.

Een musketschot reikte in 1593 niet verder dan 6 Rijnlandse roeden, zodat men vanuit het ene bastion nog net de punt van het andere kon bestrijken. Toch zou het nog vele jaren duren voor de stad Groningen zich gewonnen gaf. In de tussentijd werd de schans versterkt. Na de reductie van Groningen tot de Unie van Utrecht op 23 juli 1594 werd de vesting Bourtange gekeerd, want zij diende niet langer om de stad te bedwingen, maar werd onderdeel van het naar het oosten gerichte frontier, waar de Spanjaard op Lingen was teruggetrokken. De schans werd aan de oostzijde uitgebreid met een kroonwerk, bestaande uit een bastion met aan weerszijden een halfbastion, alsmede met twee ravelijnen aan de westzijde en de noordzijde.

Hiermee beëindigen wij ons bezoek aan Bourtange.

Nog een stukje Duitsland in voor we teruggaan naar de camping. In een plaatsje niet ver van de grens doen we onze boodschappen voor vandaag.

Zondag 24 september 2017

Vandaag met rond de 20 C. maken we het een relax dagje van. Voor de eerste keer lunchen op het bordes. Gea borduren en ik een beetje lezen, puzzelen etc.
Wel moeten we er even tussenuit voor de boodschappen in Gieten.

Maandag 25 september 2017

Een wolkendek zorgt er voor dat de zon geen kans krijgt om het een zonnige dag er van te maken. Misschien vanmiddag worden de wolken wat dunner. Na de lunch verwachten we een nicht van Gea. Mogelijk dat zij ons meer kan vertellen over de geschiedenis van de onderduikers.

Dinsdag 26 september 2017

Vandaag op visite bij de fam. Martijn in Hoogeveen. De laptop mee om naar oude foto’s te kunnen kijken. Zowel Geert als Gea hebben foto’s voor elkaar die we kunnen bekijken en op een USB-stick kunnen zetten. Voorst hebben we gezellig kunnen bijpraten. En voor je het weet is de dag om. We zijn net voor 10 uur op de camping, zo kunnen we de camping oprijden en de auto bij de caravan zetten. 

Woensdag 27 september 2017

Vandaag gaan we richting Leek (Groningen), we brengen dan een bezoek aan het Nationaal Rijtuigenmuseum.
Het landgoed Nienoord werd gesticht in 1508, toen jonker Wigbold van Ewsum uitgestrekte stukken veengebied kocht bij Midwolde.
Hij liet een nieuw huis bouwen, de “Nije Oord”, en liet turf afgraven. Omdat turf een belangrijke brandstof was, konden Van Ewsum en zijn afstammelingen een fortuin opbouwen. Het huis Nienoord groeide uit tot de grootste borg (adellijk landhuis) van Noord-Nederland. De kerk in Midwolde kwam in de macht van Nienoord en werd grafkerk van de familie.

De Van Ewsums hoorden bij de belangrijkste jonkers van Groningen. Zij vochten mee in de Tachtigjarige Oorlog tegen de Spanjaarden. In Vredewold, de streek rondom Nienoord, waren zij oppermachtig. Op hun gebied ontstonden dorpjes zoals Leek, Jonkersvaart en Zevenhuizen.


De laatste afstammeling, jonkvrouwe Anna van Ewsum, trouwde in 1665 de Duitse baron Georg Wilhelm von Inn- und Knyphausen. De rijkdom van Nienoord bleef groeien. Zo werd er een luxe schelpengrot in de tuin gebouwd, en werd de borg versierd met allerlei beeldhouwwerken zoals een fraaie toegangspoort. De heer van Nienoord werd door de keizer in Wenen verheven tot graaf en was voortaan de hoogste edelman in Groningen.
In de loop van de 18de eeuw raakte het landgoed door allerlei erfeniskwesties verwaarloosd. Na 1800 werden gedeelten van de borg afgebroken en in 1850 woedde er een grote brand. De laatste baron Von Inn- und Knyphausen verliet de ruïne en verhuisde naar Groningen.

Zijn neef jonkheer Bram van Panhuys erfde het restant van het landgoed en bouwde na 1887 een nieuwe borg. Ernaast kwam een hertenkamp. De tuinen en schelpengrot werden gerestaureerd en de weg van Midwolde naar Leek werd verhard met grind. Zoon Hobbe werd burgemeester van Leek.


























In 1907 overkwam de familie een tragische ramp toen de gehele familie Van Panhuys in een koets te water raakte en verdronk. Alleen de kleinkinderen Bram en Anneke waren thuisgebleven; zij verhuisden naar Wassenaar. En weer raakte Nienoord in verval.
In 1950 kocht de gemeente Leek het landgoed en de borg. In 1958 huurde het Nationaal Rijtuigmuseum de borg en de bijbehorende tuinen. De borg werd gerestaureerd en er kwam een restaurant. In de naastliggende polder kwamen diverse toeristische attracties zoals het Familiepark Nienoord en het Zwemkasteel Nienoord. In het bos kwamen een camping en een openluchttheater, de oude haven van Leek werd jachthaven met een eigen paviljoen. De kerk in Midwolde, gelegen op loopafstand van het museum, werd het de museumkerk.

Sinds 1 februari 2013 heeft het Nationaal Rijtuigmuseum een nieuwe naam: Museum Nienoord. Dit is de overkoepelende naam van het Nationaal Rijtuigmuseum en Borg Nienoord. Naast de belangrijke collectie rijtuigen die het museum beheert, wordt er aandacht geschonken aan de historie van de monumentale borg.
(zie: http://www.museumnienoord.nl/)
Met een gids werd ons de diverse koetsen getoond.


Links een rouwkoets met onder de zitting van de koetsier een ruimte waar de kist van een kind vervoerd kon worden. De ouders namen dan plaats in de koets, hetgeen de kosten van een extra koets uitspaarde.






Rechts een taxikoets uit Engeland. Een zogenaamde “Handsom koets”.
Een hansom cab is een tweewielig koetsje met een overkapping waarbij de koetsier op een verhoogde, verende zitting achter de passagiersbank kan plaatsnemen. Deze Engelse stadskoets werd in 1834 uitgevonden door Joseph Hansom, een architect uit York.
Het voertuig werd door Hansom ontwikkeld en getest in Hinckley, Leicestershire, Engeland. Oorspronkelijk werd de koets Hansom safety cab genoemd. Zij was bedoeld om snelheid en veiligheid te combineren door een laag zwaartepunt, zodat de koets niet snel kon kantelen in de bochten. De koets werd later aangepast door John Chapman en anderen maar behield de naam van zijn uitvinder.
 













Het rijtuig van prinses Wilhelmina. 










De belletjes voor de koetsen. Deze werden in de winter voorgeschreven, omdat men in de winter de koetsen niet konden aankomen.

 













Voordat de paardentram haar zegetocht begon, werd het lokale vervoer in veel plaatsen in Nederland verzorgd met behulp van zogenaamde "paarden-omnibussen". Rond 1875 komt deze omnibus in dienst bij de Amsterdamsche Omnibus Maatschappij (AOM), die hem in 1885 aan de Bloemendaal-Overveen-Haarlem-Tram Omnibus Maatschappij verkoopt. In 1902 gaat het rijtuig via het Studenten Dispuut Vondel (Amsterdam) naar de Amsterdamsche Rijtuigmaatschappij (ARM). In 1960 verwerft het Nationaal Rijtuigmuseum de omnibus en restaureert deze in de staat waarin in de omgeving van Haarlem heeft dienst gedaan.

De Borg Nienoord wordt ook gebruikt als trouwlokatie.

In authentieke zalen kunnen diverse festiviteiten plaatsvinden. Zo is daar de tuinzaal, de ridderzaal en de balzaal.












 
De Ridderzaal 











De Tuinzaal                    
                               
                                 

  








De Balzaal.                         

Donderdag 28 september 2017

Vandaag weer even terug naar de Historische Kring Gasselternijveen. Het boekje “D’Nieveenster School hebben bij Geert Martijn achtergelaten, zodat we hebben geïnformeerd of zij nog een exemplaar hebben. Dat was het geval, zodoende konden we er eentje ophalen.

Daarna zijn we naar de boerderij gereden waar ze groente en aardappelen verkopen. Echter geen groente doch alleen aardappelen. 5 kilo voor 3 euro. Dat is geen geld.

Voor de lunch komen we in Borger terecht. Daarna naar de familie Klinkhamer in Exloo. Door de bossen van de boswachterij komen we in Exloo aan. Even bijpraten en daarna weer terug naar de camping. Gea heeft een telefoonnummer van iemand die mogelijk ons iets kan vertellen over een Klasens die in de Hoofdstraat in Valthe heeft gewoond.

Vrijdag 29 september 2017

Vandaag staat in het beeld om te beginnen met het inpakken van de kratten. Morgen is onze laatste dag op de camping. En als er een gaatje over is willen we nog even naar Borger om het Hunebedcentrum te bezoeken.

Het grootste gedeelte is al ingepakt. We gaan toch nog even kijken bij het Hunebedcentrum.

Wat we nog niet eerder bekeken hebben is het nieuwe bijgebouw. Het is het kenniscentrum. In het Kenniscentrum is een vaste tentoonstelling te bewonderen: Expeditiepoort IJstijden & Prehistorie. Deze expositie vertelt het verhaal van de Hondsrug, de ijstijden en prehistorie staan hierbij centraal. Deze expositie  maakt als expeditiepoort deel uit van een groter geheel: het Geopark de Hondsrug. 















Hierna brengen we nog een bezoekje aan de “Zwarte Kersenboerderij”. We hebben de koelbox bij ons en deze is geheel gevuld met o.a. worsten, karbonaatjes, rollade en wat meer zij. Deze gaan morgen mee naar IJmuiden, kunnen we er nog wat van profiteren.

Voor straks hebben we een tafel besteld bij de “Brasserie”, een soort van galgenmaal, maar dan veel en veel lekkerder.

Gea’s voorafje 

                                                         Parelhoen

                                          Gea's toetje, warme blauwe kersen met slagroom 

Ik ben begonnen met een pompoen soep

Daarna de Parelhoen. Sapperdeflap 
                                  Gebakken parelhoen met dragonsaus en schorsenerenchips

 Mijn toetje was een kaasplankje.
Proeverij hartig
Nederlandse kaasproeverij met vijgen-amandelbrood, perenmosterd, blauwe druiven en walnoten. De kaasjes komen van de lokale kaasmakers.

Zaterdag 30 september 2017

De vakantie zit er op. De caravan verder leegmaken en de auto inladen en we zijn klaar voor de reis.

De dag eindigt voor ons met een etentje bij de Thai in IJmuiden.