dinsdag 20 september 2016

Muziek- Cultuurreis Wenen. augustus 2016 - deel 4



Muziek en Cultuurreis Wenen augustus 2016. Deel 4

Dinsdag 16 augustus 2016.

Vandaag staat een wandeling door de Altstadt in Wenen en ’s middags naar de Wiener Prater.
we gaan naar de Altstadt voor een ontspannen wandeling door dit historische centrum langs o.a. de Hofburg, Graben, Stephansdom, Karntner Strasse etc. Tevens laten we ons verwennen in een beroemd Weens Kaffeehaus met de Kaffee mit Kuchen'.

De hoofdmoot van onze wandeling is de bezichtiging van de Hofburg.

Dit is ongeveer de route van de vvandeling met de gids.
  1. Albertina Platz – museum
  2. Albertina Platz
  3. Jozefs Platz
  4. Augustina Kirche
  5. In Der Borg
  6. Neue Burg
  7. Michael Platz
  8. Stall Burg
  9. Graben
  10. Stephan Platz
  11. Dom Gasse
  12. Mayseder Gasse
  13. Albertina Platz – Fiaker
Vanaf de Albertina Platz begint onze wandeling in de Altstadt.
Deze trappen leiden tot het Albertina Museum.

Aan de overkant van het Albertina Museum bevindt zich het Mozart Café.
Op de huidige locatie van het Café Mozart bevond zich eeuwenlang de Civic hospital huis - een gelegen tussen Lobkowitzplatz, Kärntnerstraße en Gluckgasse gebouwencomplex - een 1305 door Rudolf III. Begiftigd nonnenklooster en het ziekenhuis terug. 1783-1790 werd omgezet het burgerlijke ziekenhuis in een enorme appartementengebouw (10 yards, 20 trappen, 220 appartementen, winkels). De meest prominente huurders waren Ferdinand Raimund vader, Franz Grillparzer en Johann Emanuel Schikaneder (librettist van The Magic Flute).

Spreken van Magic: 3 jaar na de dood van Mozart opende een bepaalde Georg Pöhlein in civic hospital huis een café. Dit werd overgenomen in 1825 door Simon Corra, die de eerste klassieke Schanigarten Wenen gebouwd met tafels, stoelen en potplanten hier. Maakte in 1840 een Neuübernahme: De koffie was vanaf dan op de naam van de nieuwe eigenaar - namelijk Café Katzmayer - en was een ontmoetingsplaats voor journalisten, acteurs en schrijvers.

Via de Augustinastrasse komen we bij de Josefs Platz.
Josefsplatz is een openbaar plein gelegen aan de Hofburg in Wenen, Oostenrijk. Vernoemd naar keizer Jozef II , wordt Josefsplatz beschouwd als een van de mooiste hofjes in Wenen.
Het plein wordt gedomineerd door het standbeeld van keizer Jozef II.
Beeldengroep op het Nationaal Bibliotheek.


Augustinerkirche. Hier, aan de Josefsplatz, trouwde keizerin Maria Theresia met Franz Stefan van Lotharingen, keizer Franz Joseph met zijn Sisi, kroonprins Rudolf met prinses Stephanie en zelfs de Franse keizer Napoleon trouwde hier met zijn Marie Louise. Je kunt hier het grafmonument van aartshertogin Marie Christine, een werk van Antonio Canova bekijken, alsook de gotische Georg-kapel (gebouwd in 1337, toegankelijk via de Loreto-kapel). In het godshuis bevindt zich de zoge-naamde ‚Herzgruft’ of hartenkelder, waar in zilveren urnen de harten van 54 Habsburgers bewaart worden.
Interieur van de Augustiner Kirche.

Het mooiste grafmonument in de Augustinerkirche is dat van aartshertogin Maria Christine, de lievelingsdochter van Maria Theresia, gestorven in 1815. Zij was de echtgenote van hertog Albert van Saksen-Teschen, gouverneur van de Oostenrijkse Nederlanden. Het grafmonument van aartshertogin Maria Christine is een meesterwerk van de Italiaanse beeldhouwer Canova, die hieraan vier jaar heeft gewerkt. Toen men Napoleon vroeg, wat hij uit Wenen het liefste zou willen meenemen naar Parijs, antwoordde de keizer: "Slot Schönbrunn Klosterneuburg en het grafmonument van Maria Christine!"



Aan het Schweitserhof bevind zich o.a. de Hofburgkapelle.

Deze oudste kasteel in de vorm van een vierkant gelijk is aan de huidige Schweizerhof. Er zijn ook de Gothic (in de 15e eeuw herbouwd) Hofburgkapelle en de geestelijkheid en de seculiere Treasury (beiden behoren administratief tot het Kunst-historisches Museum ), waar in de laatste, onder meer, het insigne van het Heilige Roomse Rijk ( Reichskleinodien ) en het Rijk van Oostenrijk worden gehouden , De Hofmusikkapelle is er gevestigd. Dit Schweizerhof was de tijd van Keizer Karel V door zijn broer, het Heilige Roomse Koning Ferdinand (1558 Keizer Ferdinand I ) in Renaissance stijl herbouwt. Vooral bekend is de rood-zwarte Zwitserse Poort, waarop de titel van keizer Ferdinand I. opgesomd en het insigne van de niet-geweven Orde klaar zijn. Deze doelstelling opgenomen schilderij van Pietro Ferrabosco gebouwd 1552 In een laterale niche van de poort is de Schweizerhofbrunnen uit 1552 met de keizerlijke adelaar. Het bekken is gemaakt van hard, wit Kaiserstein van Kaisersteinbruch . 


De fontein betekende het einde van een reeds in 1534 toegepast waterwerken die uit de buitenwijken St. Ulrich werd geleid in het kasteel.




Onder deze landstreek werd de Koninklijke keuken ondergebracht voor een lange tijd. Algemeen wordt dit deel van de Hofburg zogenaamde "Swiss Wing" zoals de Hofburg kapel. De naam komt van die Zwitserse huurlingen gevormd troepen, ten tijde van het keizerlijk paar Franz Stephan (Lorraine) en Maria Theresa de poort bewaking deed.


Via de Zwitserse Poort komen we uit op In Der Burg. Het plein (Burgplatz) wordt gedomineerd door het standbeeld van de keizer Franz I.

Op het plein is café Hofburg gevestigd.
Hier werden wij onthaald op een kopje koffie en thee met…………..
Sachertorten.











Op het internet is het volgende recept te vinden.
Volgens de Oostenrijkse en Duitse wetgeving mag het woord Orginal Sachertorte alleen gevoerd worden door de nazaten van de bedenker van het recept. Dit recept is echter, door de dochter van de bedenker, op 91-jarige leeftijd opgeschreven en in handen gekomen van anderen.
Onderstaand recept is het zogenaamde origineel, maar mag niet als zodanig origineel genoemd worden...

Voorbereiding
Verwarm de oven voor op 190 graden.
Bereidingswijze
1.Splits de eieren;
2.Smelt de pure chocolade "au bain Marie" en laat deze weer gedeeltelijk afkoelen tot ongeveer 45 graden.
3.Klop de boter (kamertemperatuur) met de suiker tot een romige massa;
4.Voeg de gesmolten chocolade bij en mixer het geheel goed door;
5.Voeg de eieren onder voortdurend kloppen, geleidelijk hierbij;
6.Klop het eiwit samen met de 30 gram poedersuiker goed stijf;
7.Voeg het eiwit bij de chocolademassa en roer het voorzichtig door elkaar;
8.Meng de bloem en het bakpoeder goed door elkaar;
9.Voeg de bloem bij de overige massa en roer alles voorzichtig door elkaar (moet luchtig blijven);
10.Bedek de bodem van een springvorm met bakpapier en vet de zijkanten goed in (bestrooi deze eventueel met wat bloem);
11.Giet het geheel in de springvorm.
Zet de springvorm, net onder het midden, in de oven en laat deze, gedurende eerste 10 minuten, duimbreed open staan. Sluit hierna de oven en zet de thermostaat op circa 160 graden. Bak de taart gedurende 50 minuten verder af. Neem de taart uit de oven en laat deze (in de vorm) eerst even afkoelen. Haal de taart hierna uit de vorm en snij hem in de breedte door de helft. Doe de helft van de jam hierop en leg de boven en onderzijde weer op elkaar. Bestrijk, met de overgebleven jam, de buitenzijde van de taart. Smelt de couverture en giet deze over de afgekoelde taart. Traditioneel wordt op de taart, met melkchocolade �in schoonschrift- het woord "Sacher" geschreven.
Serveertips
De taart smaakt het best bij een serveertemperatuur tussen de 16 en 18 graden.

Vanaf de Burgplatz In Der Burg komen we uit bij de Heldenplatz.

Voor het Neue Hofburg staat het standbeeld van Prins Eugenius van Savoye en van aartshertog Karel.

Eugenius Frans, prins van Savoye (Parijs, 18 oktober 1663 - Wenen, 24 april 1736) was een van oorsprong Franse generaal, met Italiaanse voorouders, in dienst van de Habsburgse monarchie. Prins Eugenio von Savoy zoals hij zichzelf noemde, was in dienst van drie Habsburgse keizers Leopold I, Jozef I en Karel VI. Hij reisde kriskras door Europa van het ene naar het volgende oorlogstafereel.
In Oostenrijk wordt hij gezien als de grootste generaal aller tijden en een ondoorgrondelijk militair genie. Eugenius was niet alleen een van de succesvolste militaire bevelhebbers in de moderne Europese geschiedenis, maar ook een belangrijke verzamelaar van boeken, handschriften, prenten en schilderijen en correspondeerde met kunstenaars, architecten, en wetenschappers. Hij bezat een grote collectie exotische planten en dieren en gaf opdracht tot de bouw van het Slot Belvedère in Wenen.

Een totaal van acht Hercules figuur groepen sieren de Hofburg. Vijf van hen vertegenwoordigen de werken van Hercules. Nog eens vier groepen figuren bevinden zich in de binnenplaats, met twee doelpunten van de Keizerlijke Kanselarij Wing. Zij werden in 1728-1729 door de Italiaanse beeldhouwer Lorenzo Mattielli. Van rechts naar links:
5. Hercules en Busiris
6. Hercules en Antaeus
Op de foto staat rechts Hercules en Busirus en links Hercules en Antaeus.

Die vier op Michaelerplatz opgericht in 1893 door verschillende beeldhouwers. Van boven naar beneden:
1. Hercules doodt de Lernaean slang (Hydra) - Edmund Hofmann of Aspern Castle
2. Hercules en de band van de Amazone Hippolyta - Hans Scherpe
3. Hercules bevrijdde Prometheus - Josef Lax
4. Hercules bevrijd Cerberus - Anton Paul Wagner





In de poort is een sier hekwerk aangebracht.
Ik heb niet de betekenis van de initialen kunnen vinden die het hekwerk markeren.
Ik ga er vanuit dat de initialen recent zijn aangebracht, daar deze bij oudere foto’s niet aanwezig zijn.

Tussen 1989 en 1991 werd de Michaelerplatz uitgebreid archeologisch onderzocht. Naast de middeleeuwse en moderne groepen blijft ook van de Romeinse canabae (Canabae) werden gevonden tijdens de opgravingen. De canabae diende de vrouwen en kinderen van de soldaten naar huis. Officieel, niet getrouwd met de Romeinse legionair in de derde eeuw. Meestal woonde hij met zijn partner in concubinaat. Hij bracht zijn vrije tijd met zijn familie in de Canabae, in de naast de winkels en taveernes waren vaak bordelen. Sinds het einde van de eerste eeuw. Chr. Ran twee blokken op de koolstofmarkt en de Michaelerplatz. Hier worden de Amber Road, dat vanuit de ruimte Aquae (Baden bei Wien) kruiste kwam, met de leidende langs de Donau Limes weg.
Op de kruising overblijfselen waren van vier ver-schillende huizen gevonden die waarschijnlijk werden gebouwd als vakwerkhuizen. De gebouwen die werden bewoond tot de 5e eeuw werden meerdere malen herbouwd in de loop van de tijd. Vanuit het oosten van de kruising liggende huis, weten we dat het had een veranda, waar vervolgens een verkoopstand is geïnstalleerd. Het was uitgerust met vloerverwarming en wandverwarming en fresco's, als een kleine fresco’s resterende shows met wijnstokken. Ten westen van de kruising, is een stichting gevonden die zouden kunnen wijzen dat hier een pierachtige eregraf of monument gebracht.

Als we de Reitschulgasse in gaan komen we bij de winterrijschool van Stallburg. Hier zijn de stallen van de Spaanse Rijschool met de Lippizaner paarden.

De Spaanse Rijschool in Michaelertrakt de Hofburg in Wenen is een instelling die de hippische opleiding van de keizerlijke familie oorspronkelijk verzorgde. Het is een van de belangrijkste plaatsen voor de instandhouding van de klassieke rijkunst , waar slechts Lipizzaner gevormd. De keizerlijke-koninklijke stad manege was waarschijnlijk sinds het begin van de 19e eeuw. algemeen genoemd Spaanse Rijschool.
Via de Bräuner Strasse, een smal straatje met op een gegeven moment uitzicht op de St. Michaelkirche, uit op de Graben. De Graben is gelijk aan de P.C. Hooftstraat in Amsterdam, allemaal dure zaken. De steeg is ontstaan in de Middeleeuwen, de grens tussen de twee gebieden ten zuiden van de geul en was betrokken bij het begin van de 13e eeuw werd de stad uitgebreid in de stad. Haar naam was Ratstraße, werd voor het eerst geattesteerd in 1299 en werd vervolgens in verschillende variaties naam bekend (1314 Radstrasse, 1430 Rattstraße, 1438 Rotgasse 1547 Rodstraße noch 1701 Rathstrasse).
In 1547 werd ook wel Large Rosengasse. In 1566 was de eerste keer dat de naam Andere Preidenstraße op, in tegenstelling tot de parallelle werkelijke Preidenstraße, vandaag Habsburgergasse. De eerder gepleit theorie dat de term verlof toegekend Preiden de naam Brigitta en Preidenstraße is de naam afgeleid uit een Brigitta kapel, kan niet langer onderhouden. De betekenis van de naam is dan ook nog onduidelijk. Door geleidelijke corruptie (1642 Lower Breittenstraße 1664 Lower Preitenstraße 1701 Lower Breunerstraße, 1710 Lower Breinerstraße 1848 Lower Bräunerstraße) heeft door de jaren heen uit de naam vorm Bräunerstraße. 1862 Voor- of Upper Bräunerstraße werd omgedoopt Habsburgergasse terwijl de Lower Bräunerstraße is inmiddels afgekort Bräunerstraße. Tussen de Stallburg en de koningin klooster bestond oorspronkelijk uit slechts een smalle doorgang, die werd uitgebreid na de sloop van het klooster in 1783
De St. Michael's Church (parochiekerk van St. Michael) is een rooms-katholieke parochiekerk op Michaelerplatz 1 Weense wijk , Inner City . Het was 1219-1221 door de Babenberg hertog Leopold VI. gebouwd en was in de 13e eeuw een van de drie parochies in Wenen, naast de St. Stephan en de Schottenstift , en is een van de oudste kerken in Wenen. De St. Michael's Church is een van de weinige Romaanse gebouwen in Wenen. Sommige elementen werden vervolgens ook in de barokke of klassieke overbouwd. De kerk is de Aartsengel Michael gewijde en is van de sinds 1923 Salvatoriaanse verzorgd.
De kerk is vooral bekend omwille van Michael's crypte waarin sommige lichamen niet vervallen door bijzondere klimatologische kenmerken, maar werden gemummificeerd.
Wanneer we de Bräunerstrasse zijn uitgelopen, komen we op de Graben uit. Het monument wat we zien is de Pestzuil.
De Weense pestzuil is een barokke drievuldigheidszuil aan de Graben in de binnenstad van Wenen in Oostenrijk. De zuil werd na de pestepidemie van 1679 opgericht en is een van de bekendste en markantste kunstwerken van de stad.
In 1679 woedde in Wenen een van de laatste grootste pestepidemieën. Op de vlucht uit de stad beloofde keizer Leopold I de bouw van een genadezuil bij beëindiging van de pestepidemie. Nog in datzelfde jaar werd een provisorische houtzuil door Johann Frühwirth ingewijd, die een genadestoel op een Korinthische zuil met negen engelen voorstelde. In 1683 werd de opdracht voor een marmeruitvoering aan Matthias Rauchmüller gegeven, die echter in 1686 stierf en enkele engelenfiguren naliet. Daarna kwamen er talrijke nieuwe plannen voor de zuil. Uiteindelijk werd de projectleiding aan Paul Strudel overgedragen, die samenwerkte met de theateringenieur Lodovico Ottavio Burnacini. Burnacini stelde zich een wolkenpiramide met engelenfiguren en een figuur voor het geloof voor, waarvoor een biddende keizer Leopold knielt. De zuil kon in 1693 ingewijd worden.
Ten tijde van ons bezoek stond de voet van het beeld rondom in de hekken. De volgende foto van het internet laat zien hoe de basis van het beeld er uit ziet.
In de Dom Gasse 5  bevind zich het Mozarthaus.
De historische Mozart appartement ligt in het hart van het Mozarthaus Wenen.
Hier woonde 1784-1787 Wolfgang Amadeus Mozart en zijn familie, en werkte zo al aan zijn beroemde opera 'Le Nozze di Figaro "en heeft drie van de zes" Haydn Quartets "samengesteld. Het is de grootste, meest vooraanstaande en duurste appartement dat Mozart ooit geleefd heeft, en het is de enige appartement in Wenen, die bewaard is gebleven tot vandaag. Het bestaat uit vier kamers, twee kamers en een keuken. Met behulp van foto's en documenten, meubels en andere voorwerpen uit de tijd van Mozart, een gaat om het zoeken naar sporen van het muzikale genie en zijn familie.
In Museum Mozart appartement wordt ook een prachtige muzikale klok wordt weergegeven. Deze dateert waarschijnlijk van rond 1790 en speelt een variant van de "Andante voor een cilinder in een klein orgaan" (KV 616), waarbij Mozart waarschijnlijk ​​voor dit of een dergelijk uurwerk heeft gecomponeerd.
Zo maar in een binnenplaats een enorme boom. Hier kun je zien dat de Weense inwoners het groen in de stad hoog in het vaandel hebben.
Vanuit de Churhaus Gasse hebben we een mooi gezicht op het dak van de Stephansdom.
Het meest opvallende toevoeging aan de torens is het dak. Het stijgt 37,5 meter boven het schip en 25,3 meter boven het koor met een lengte van 110 meter. Het is bedekt met 230.000 tegels die zijn gerangschikt in een zigzagpatroon en in een totaal van tien kleuren van de steenovens in Poštorná (Moravië, tegenwoordig onderdeel van Břeclav werden bereid).
Boven het koor is aan de zuidkant van de top van de keizerlijke tweekoppige adelaar met de initialen van keizer Franz I en het jaar 1831, aan de noordzijde, de armen van de stad Wenen en het wapen van de Republiek Oostenrijk , onder met de datum 1950.
In de Kärntner Gasse is de firma Lobmeyer gevestigd. Deze winkel is gespecialiseerd in kristal. Een blik in de winkel leerde ons dat zij voor een kristallen lamp zo rond de 10.000 Euro vroegen. De bedrijf dateert van 1823.
In 1823 opgericht Josef Lobmeyr (* uit de 17e March 1792 in Grieskirchen ; † 8 mei 1855 in Wenen ) in Wenen een handelshuis voor glaswerk, de tweede generatie onder zijn kinderen Josef, Ludwig, Louise en Mathilde onder de naam "J . & L. Lobmeyr "grote bekendheid verworven. 1855 nam de broers Josef en Ludwig door haar vader, de bedrijfsleiding; Josef was commercieel directeur, terwijl Ludwig verantwoordelijk voor het artistieke programma.
Ludwig Lobmeyr (* 2. Augustus 1829 in Wenen; † 25. March 1917) breidde haar contacten met Boheemse glasblazerij en glas decoreren workshops, zijn vader was al gemaakt; Hij bekleedde diverse kantoren in de regio en beloofde glassnijder en graveur voor zichzelf. Een centrum voor de werving van kunstenaars was Steinschönau en de omliggende gebieden. Ludwig werkte ook nauw samen met het Boheemse glasfabriek Wilhelm Kralik van Meyrswalden samen, de echtgenoot van zijn zus Louise. Veel van zijn ontwerpen voor een bril deed hij in het gezelschap van zijn broer Meyr neef in Adolf in de buurt van Winterberg ( Vimperk afgewerkt).
Onder Louis lijn van het bedrijf J. & was. L. Lobmeyr 1860 Hofglaswarenhändler . Het ontvangen Crystal kroonluchters voor de Hofburg , het Schönbrunn Paleis en de Beierse Koninklijke kastelen. Ludwig, zelf een fervent mecenas en verzamelaar, ook bekende artiesten en wetenschappers buiten van glas als Theophil Hansen of Josef Hoffmann . In 1882 ontwierp hij in samenwerking met Thomas Edison de Redoutensäle met de eerste elektrische kroonluchters uit de hele wereld. Het werd opgericht in 1887 door keizer Franz Joseph I in het herenhuis genaamd (Eerste Kamer) en 1889 ereburger van de stad Wenen . Het aanbod toe te passen voor de adel, sloeg hij uit.
Lobmeyr was hofleverancier voor de Beierse, Servische, Griekse en Bulgaarse rechtbank. werd eerder geleverd aan de koning van België, Hertog van Brabant en de graaf van Vlaanderen.
Kärntner Gasse in de richting van de Staatsoper, het theater van de Opera van Wenen.
De Weense Staatsopera, de "Eerste Huis op Ring " is een van de beroemdste operahuizen ter wereld en is op de 1e Weense wijk Inner City . Het was op 25 mei 1869 een première van Don Giovanni van Mozart geopend. Van de leden van de State Opera Orchestra, die worden gerekruteerd voor de Wiener Philharmoniker komen voort uit diverse orkesten. Het koor van de Weense Staatsopera optreedt als extern Weense Staatsopera Koor op.
Aan de Philharmoniker Str. 4 is Hotel Sacher gevestigd.
Sinds 1832 originele speciaal gemaakt, is de Sacher-Torte waarschijnlijk de beroemdste cake van de wereld. Het originele voorschrift is een strikt bewaakt geheim van ons huis. Sappig, flaumiger wordt de chocoladecake geraffineerd met huis-gemaakte Marillenmarmelade. Deze heerlijke cake met een edele Kuvertüre wordt geperfectioneerd. Originele speciaal wordt hij vervaardigd in het zuivere handwerk door onze ervaren Konditoren.
En zo is de rondleiding door de Altstadt weer tot een einde gekomen op de Albertina Platz. Nadat we de gids bedankt hebben voor haar uitleg, moeten we even wachten op de bus.
We gaan op weg naar de Prater met het reuzenrad. Weer een nieuw avontuur.
De Weense Prater is een zeer uitgebreide, ongeveer 6 km² uitgebreide, het meeste openbare gebied in de 2e Weense wijk , Leopoldstadt , die vandaag de dag een groot deel van het origineel uit de Donau gedomineerde wetlands daar. Wanneer gesproken wordt van buiten Wenen "Prater", is vaak alleen bekend pretpark in het Prater, het Prater , betekende. Deze bevindt zich aan de noord-westelijke puntje van het gebied tussen de Donau en de Donau-kanaal en maakt grootte als slechts een zeer klein deel van de totale Prater gebied uit.
Diverse attracties, een groot kermisterrein.


































Hier is ie dan, het Reuzenrad van de Prater. Ik kan de tune van de film al horen.

Op youtube heb ik de melodie gevonden.
 
 
De warmte centrale van Hundertwasser is van deze hoogte duidelijk zichtbaar.
Een digitale uitvoering van een oude telefoon.





En dan is dan weer een dag met ontdekkingen en belevenissen. Morgen hebben we Schönbrunn, het Kunsthistorisch Museum en de Donauturm op het programma.




Nog even een fotoshoot van onze aanwezigheid bij het reuzenrad in de Prater, Wenen.